DOOR: RENÉ ALBLAS
Spechten zijn ideale vogels voor ‘af en toe vogelaars’. Met een klein beetje kennis kom je bij spechten al een heel eind.
Het roffelende geluid dat ze maken is onmiskenbaar. Maar ook hun zanggeluid, is vrij makkelijk te herkennen. Niet alle soorten spechten zijn visueel makkelijk te herkennen, maar met name de grote bonte specht – de meest voorkomende in Nederland – is zo’n opvallende zwart/wit/rood verschijning, die herken je zo.
Toen ik net in de Vogezen woonde verbaasde ik me vaak over een vogelgeluid dat deed denken aan hoongelach. “Hoor je dat, iemand zit ons weer uit te lachen”, zei mijn partner Ellis vaak. Ook zag ik af en toe een geelgroene schicht. Iets dat vanaf ons huis zo het lager gelegen bos inschoot.
En ineens bracht ik het geluid en het beeld met elkaar in verband. Een groene specht! Urenlang tuurden Ellis en ik met de verrekijker naar het lagergelegen bos, totdat we ontdekten waar deze specht zijn nest had geboord. Ik prentte die plek heel goed in mijn geheugen zodat ik daarna dagelijks even kon checken of Henk (we hadden de groene specht inmiddels een naam gegeven) er weer was. Ik vond het wel vreemd dat we Henk zelden zagen roffelen. Roffelgeluiden genoeg, maar die kwamen altijd van een andere plek. Toen las ik in mijn vogelgids dat groene spechten nauwelijks roffelen…
In de lentes die volgden zagen we Henk steeds weer opduiken, ook zijn gemene lachje hoorden we regelmatig boven ons terras.
Maar dit jaar is het stil. De sneeuw van afgelopen winter heeft veel bomen de kop gekost. De boom van Henk staat er nog wel, maar eromheen is het een flink slagveld. Misschien durft hij niet meer. Ik hou de boel natuurlijk scherp in de gaten.
Of misschien is het tijd om een stapje verder te gaan. En een wat minder makkelijk te volgen vogelsoort in de gaten te gaan houden…
