Johanna Romberg etaleert in De magie van vogels een subtiele liefde voor vogels. In ingetogen zinnen vertelt ze waarom vogels kijken haar gelukkig stemt. Juist nu we deze maanden meer kijken naar de natuur dicht om ons heen, is haar boek heerlijk om te lezen. Én om even weg te leggen om te kijken en te luisteren naar de vogels om je heen.
‘Als ik in één woord moest samenvatten wat het mooiste is van vogels waarnemen, dan zou ik zeggen: het herkennen’, schrijft Johanna Romberg in De magie van vogels – Waarom vogels kijken gelukkig maakt (HarperCollins, € 21,99). Het boek volgt de vogels door de seizoenen heen en af en toe is er een intermezzo waarin ze een bepaalde soort uitgebreider beschrijft.
Grote bonte specht. Foto: Marcel van Kammen
Het fijne aan het boek van Romberg, die journalist is bij het Duitse Geo, is dat zij ook niet alles weet en volop haar twijfels uit. Zo heeft zij nog altijd moeite met vogelzang herkennen. En als ze na een periode van hard werken en weinig vogelen een tijdje geen verrekijker in de hand heeft gehad, moet ook zij de zintuigen weer aanscherpen.
Maak kennis met je vogelburen
Tussen de regels door bevat het verhaal handige tips. Een mooi voorbeeld is het leren herkennen van vogels aan de hand van de zang, iedere beginnende vogelaar vindt dat lastig. Ze citeert daarom een Amerikaanse ornitholoog die alles weet van zanggedrag. Zijn tip: ga bij het verkennen van de vogelwereld hetzelfde te werk als wanneer je naar een andere stad verhuist. Je gaat dan ook niet met iedereen tegelijk kennismaken, maar eerst met de buren. Als de eerste kennismaking is ingedaald, ga je verder met je sociale netwerk uitbreiden.
Volg de mezen
Nog een tip om je vogelaarsvaardigheden te trainen. Volg eens een tijdje een koolmees of pimpelmees en probeer ze in het vizier te houden van je verrekijker. Lastig, want het zijn ronduit beweeglijke beestjes. Volgens haar is het een mooie uithoudingstest om ze 30 seconden achter ‘in de kijker’ te houden.
Enthousiast over een houtduif
Herkenbaar: ook Romberg worstelt soms met veldgidsen en de indelingen. Ze pleit er daarom voor om de categorie ‘niet over het hoofd te zien’ in te voeren, net als de categorie ‘onzichtbaar’. Een zilverreiger bijvoorbeeld is nauwelijks te missen, maar de grauwe vliegenvlieger – in Nederland een soort die op de rode lijst staat – ziet bijna iedereen over het hoofd.
Een onderonsje tussen houtduiven. Foto: Pieter Espeel
Tussen haar persoonlijke jeugdherinneringen (ze begon al vroeg met vogelen) en vogels kijken in het veld, weeft Romberg verhalen van vogelkenners waardoor de balans tussen lucht en diepgang mooi in evenwicht blijft. Ze laat in ieder geval fraai zien dat vogelaars ook gewoon mensen zijn, die soms moeite hebben met ‘vogelkenmerken’ en soms tomeloos enthousiast worden van een houtduif. En wat ook fijn is: vogelen kan overal. Romberg gaat zelf geregeld even een half uurtje bij het raam zitten om te luisteren en te kijken naar vogels.
Voor wie even wil bezinnen in de zomer, is dat een gouden suggestie.
Vogels kijken: lezen én luisteren!
- Ken je het Roots Vogelmagazine al; een prachtig blad voor zowel de beginnende als gevorderde vogelaar.
- Heb je al een geluisterd naar de Roots-vogelpodcast Notenkrakers? De zomeraflevering gaat over de boerenzwaluw. Deze kun je gratis luisteren. Weet je niet precies hoe een podcast werkt? Dat leggen we hier uit, het is heel eenvoudig.
Foto header: Dick Heenck
