In de serie “Uitgelicht” bespreekt een natuurfotograaf zijn of haar (recent gemaakte) foto. Deze keer vertelt Roots fotoblogger Bert Kok over het fotograferen van de muurhagedis. Soms zitten de wilde dieren gewoon in je achtertuin…
” ‘Kijk een salamander!’ zeg ik tegen mijn twee jaar oude dochtertje, terwijl ik in de richting van een klein reptiel wijs. ‘Volgens mij is het toch echt een hagedis’, hoor ik mijn echtgenote achter mij zeggen. Natuurlijk, ze heeft gelijk maar het kwaad is al geschied: ‘SAMANDER!’ roept onze dochter, terwijl ze op haar hurken gefascineerd naar het beestje kijkt. En zo blijft dit diertje dus heten…
We zijn op vakantie in de Vogezen. Bij ons prachtige vakantiehuisje krioelt het van de muurhagedissen. Ontzettend leuk om te observeren en door die observaties zie je al snel patronen in het gedrag. Vaste plekjes waar ze gaan zonnen, waar ze tussen de rotsen gaan zitten tijdens het jagen en de routes die ze razendsnel afleggen. Een mini project is geboren!
Elke dag, zelfde plek
Gedurende de vakantie volg ik een aantal hagedissen en probeer ik ze zo mooi mogelijk te fotograferen. Van alle foto’s die ik gemaakt heb, wilde ik er één uitkiezen voor de serie ‘Uitgelicht’ van Roots. Uiteindelijk is het deze foto geworden, gemaakt midden op de dag met keihard zonlicht. Deze hagedis was ’s middags elke dag op precies dezelfde plek te vinden. In een oud muurtje zat een opening tussen de stenen, waar net een straaltje zonlicht op viel. Elke keer als dat het geval was, kwam er een kopje naar buiten. Ik wilde voor deze foto dat de hagedis echt op zou vallen.
Techniek
Met een normale belichting zou deze foto teveel hooglichten bevatten en erg saai overkomen. Ik koos ervoor om de foto 3 stops onder te belichten. De hooglichten van de hagedis zouden dan goed belicht zijn en de donkere delen worden dan nog donkerder. Precies wat ik voor ogen had. De foto is genomen met een 150 millimeter macrolens. Het diafragma op f/2.8, want dat is ondertussen wel bekend: zo krijg je een mooie -geringe- scherptediepte. Ik fotografeer negen van de tien keer in de diafragma voorkeur stand (A), zo heb ik de controle over de scherptediepte. Door het felle zonlicht kon de ISO laag blijven op ISO100. De sluitertijd was alsnog erg kort met 1/1250 seconden, mede door de 3 stops onderbelichting (de camera wil drie stops minder licht, dus de sluitertijd wordt korter). Bijkomend voordeel van de snelle sluitertijd was, dat ik vanuit de hand kon fotograferen zonder bewegingsonscherpte te krijgen.”
Tips
• Bestudeer het onderwerp dat je wilt fotograferen. Dit zorgt ervoor dat je bepaalde patronen zult ontdekken en daar gebruik van kunt maken.
• Bij macrofotografie werk je het liefst vanaf statief met handmatige scherpstelling via Liveview. Wil je meer bewegingsvrijheid of is een statief niet te gebruiken in jouw situatie, dan kun je de kansen op een scherpe foto vergroten door een serie foto’s snel achter elkaar te nemen, terwijl je aan de focusring van de lens draait. Zo zit er altijd wel een foto bij met de scherpte op de juiste plek!
• Bij fel zonlicht kun je handig gebruik maken van de optie om te onderbelichten mits de camera in A(Av) of S(Tv) stand staat (Canon). Fotografeer je in de M stand, dan zul je zelf met de sluitertijd, het diafragma of ISO moeten spelen om de foto onder te belichten.
Nog enkele beelden uit het miniproject van Bert:
