Ze is met geen enkele andere inheemse spin te verwarren: de exotisch gekleurde wesp- of tijgerspin. Met haar opvallende geel-(wit)-zwarte strepenpatroon lijkt ze wel uit te schreeuwen ‘Hier ben ik, heb je mij gezien?!’ Juist nu zijn ze op ruige terreinen te vinden, maar ook al in tuinen. Deze spin neemt toe.
Hoe opvallend van kleur ook, wie ooit eerder een wespspin in het gras heeft ontdekt, weet dat ze daar eigenlijk niet opvalt. Want deze spin weeft haar wielweb juist laag in het gras of tussen kruiden. Als je haar niet stoort, zal ze meestal in het centrum van dat web zitten wachten tot er een prooi in belandt. Als je haar met een grassprietje aanraakt terwijl ze in haar web zit, zal ze vaak hevig beginnen te schudden. Dat is een verdedigingsmiddel dat wel meer spinnen toepassen. Op die manier zijn ze moeilijker te grijpen door aanvallers.
Lievelingskostje
Het lievelingseten van de tijgerspin is de sprinkhaan, al zal ze zowat alles grijpen wat in de sterke, kleverige draden van haar web blijft vasthangen. Dat kunnen grote en sterke prooien zijn, zoals hommels of zelfs libellen. De spin gaat dan snel over tot actie en begint met het inwikkelen van de prooi. Hierbij gebruikt ze opvallend veel spinnendraad en al snel is de prooi stevig verpakt in een dikke laag wit spinsel. Nu kan het slachtoffer het helemaal vergeten, want om het werk af te maken dient de wespspin een gifbeet toe.
Exotisch gekleurde wespspin
De naam wespspin zegt duidelijk waartoe de geel-zwarte strepen moeten dienen. Die exotische felle tekening is namelijk een duidelijke waarschuwing voor aanvallers zoals vogels. Die zien een lekkere grote spin altijd wel zitten en zijn regelmatig op zoek naar voedsel tussen het gras. Met haar kleuren zegt de spin dat ze gevaarlijk is en dat je haar maar beter met rust kunt laten. Dat is echter allemaal maar bluf. De wespspin is helemaal niet gevaarlijk voor vogels, noch voor welk zoogdier dan ook, en de mens. Tegelijk zijn ze supermooi om te zien, en geen een is hetzelfde getekend.
Papierachtige cocon
Oorspronkelijk was de wespspin een Zuid-Europese soort. Sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw verspreiden ze zich noordwaarts. Nu worden ze in het hele land en zelfs op de waddeneilanden gezien. De soort wordt gevonden op de heide, maar ook in wegbermen, grasland en de laatste jaren zelfs regelmatig in tuinen. Tegen het einde van de zomer, nu dus, spint het vrouwtje van de wespspin verschillende grote papierachtige, bruine eicocons. Die hebben dikwijls de vorm van een kruik en bevatten soms tot wel vierhonderd eitjes. En extra bijzonder: er is er geen een met dezelfde streepjes’code’!
Foto bovenaan: Paul Böhre
- Weet jij hoe lang een spin er over doet om haar web te maken?
- Zo fotografeer je een spin (voor mensen met stalen zenuwen…)
- Bekijk op dit filmpje hoe een wespspin een prooi pakt.
