Roots-redacteur Daniël Mulder wandelt voor Roots overal in Nederland. Voor een wandelroute was hij in het Fochteloërveen, een natuurgebied op de grens van Friesland en Drenthe. Wat opviel: de dag kleurde langzaam geler.
Uitzicht over het Fochteloërveen.
De ochtend begon grijs, maar gaandeweg kleurde de dag geel. Dat zit zo. Ik wandelde richting het Fochteloërveen vanuit het Drentse Veenhuizen, ook wel Hollands Siberië genoemd vanwege een voormalige strafkolonie. In Veenhuizen staat namelijk het Gevangenismuseum. Na een blik op het monumentale gebouw te hebben geworpen, liep ik – met een beetje gevoel voor drama – de vrijheid tegemoet.
Fochteloërveen biedt kilometers uitzicht
Lege lange bospaden. En steeds maar hopen dat je niemand tegenkomt die de orde van de lege paden verstoort. Ondertussen het geroffel van de grote bonte specht. Eindelijk herken ik die. Vanuit het bos sta je ineens aan de rand van het Fochteloërveen. Kilometers uitzicht over bruingele velden met pijpenstrootje. Het gelige gras schijnt wat minder riant aanwezig te zijn dan eerder, maar nog altijd heb je het gevoel op een savanne te wandelen.
Geelgors. Foto: iStock
Zeg je Fochteloërveen dan zeg je ook kraanvogels. Toch sla ik een bezoek aan uitkijktoren De Zeven over, want er moeten kilometers worden afgelegd. Soms word je beloond wanneer je afziet van iets begeerlijks. Want kort daarna in een boompje, net niet in de top, zit iets heel erg geels.
Veel vogels zijn vandaag al weggevlogen voordat ik de verrekijker paraat had, maar nu gaat het goed. De vogel blijft rustig zitten. In een flits: een kanarie. Tweede flits: hoeveel knalgele vogels ken ik eigenlijk? Niet veel. Alleen de gele kwikstaart en de geelgors. Na wat zoeken en bladeren weet ik het zeker. Geelgors. Later lees ik dat de geelgors ook in ‘hoogveen met opslag’ voorkomt. Dus die waarneming zit wel goed.
Zelfs de bordjes van Natuurmonumenten zijn geel.
Vandaag is geel
Het Fochteloërveen kent veel rechte paden en wegen, maar het pad dat ik nu loop maakt alles goed. ‘Uitsluitend toegang voor wandelaars’, meldt het kakelverse bordje van Natuurmonumenten aan het begin van het pad. Het pad begint nog enigszins als een pad, daarna wordt het smaller, kronkeliger, natter. Je hebt zowaar het zeldzame gevoel eens echt in de natuur te wandelen. In de vennetjes die je passeert heb je kans op heikikkers die blauw kleuren in maart. Maar vandaag is geel, niet blauw.
Ook later tijdens de route blijkt dat alle lentesignalen op groen staan: twee citroenvlinders dartelen tegen een schemerige achtergrond van een dennenbos. En een rommelig bosstrookje bij Veenhuizen blijkt bespikkeld met het geel van speenkruid.
De zon brak trouwens ook nog door. Siberië was ver weg.
Meer lezen over wandelen
- Zin in nog een wandelblog: in ’t Roegwold ligt een knuppelpad van 3 wandelschoenen (en een beetje) breed.
- Deze 5 bijzondere wandelfoto’s zag je nog niet eerder.
- Horeca gesloten? Zet zelf koffie op het wandelpad.
Wandelroutes in Roots april 2021
In de nieuwe Roots van april vind je een wandelreportage van 9 pagina’s, inclusief routekaart en -beschrijving, langs de Tungelroyse Beek. Ook hebben we een fijn natuurommetje bij het Lauwersmeer. Bestel je het nummer online, dan krijg het zonder verzendkosten thuisgestuurd.”
Foto header: Trix Lindeman
