In de rubriek In de ban van… komen mensen aan het woord die een bijzondere fascinatie hebben voor één speciaal aspect van de natuur. Deze maand gaan we op pad met Miek Zwamborn. Sinds ze op het Schotse eiland Mull woont, is ze in de ban van wieren. Ze werd er een ware wierenambassadeur. In Roots februari staat een uitgebreid interview met Miek, hier online vast een voorproefje.
De eerste keer dat ze een wier echt zag zal ze nooit vergeten, vertelt schrijver en beeldend kunstenaar Miek Zwamborn (48). “Ik liep over het wad naar Erraid, een Schots getijdeneiland, en vond daar in de drooggevallen baai een balwier. Het lag wijd uitgespreid op het zand, het glom en het was twee keer zo groot als ikzelf.” De vondst zette iets in gang. Miek kon haar ogen niet van het wier afhouden, het balwier ontlokte haar een gedicht. En zo begon een onderzeese ontdekkingsreis, die uiteindelijk zou leiden tot een poëtische veldgids: Wieren. ‘Dit wier bruiste van leven’, schrijft ze daarin enthousiast over die eerste wierenklik. ‘Het blonk uit in elasticiteit en vol harding. De robuuste textuur en barokke elegantie gaven het iets buitenaards.’
Eén groot glitterfeest
“Ik was totaal overrompeld”, vertelt ze nu, vijf jaar later via Zoom. “En meteen volledig in de ban van deze zeeplanten, en dat ben ik nog steeds.” Toevallig bleek er aan dezelfde baai een huis leeg te komen. Miek en haar man verhuis den naar Mull. “Kort daarna ontmoette ik een Duitse schrijfster die ook uitgever is. Ik vertelde haar over de wieren en zij nodigde me uit een boek te schrijven. Een jaar deed ik over Wieren. In het kamertje waar ik zat te schrijven, had ik alle muren behangen met wieren. Prachtige vormen. Maar onder water zijn ze nog mooier.
Naar zee lopen, een van de lokale strandjes op gaan, kijken wat het getij doet en hoe de wieren erbij liggen. En dan een duik in zee – ik kan je echt aanraden vaker onder water te kijken. Een dag kan niet mooier beginnen! Het is magisch om tussen de wieren te zwemmen. Het is een andere wereld, een ballet van kleurige, zwierige vormen. Als de zon door het water dringt, wordt het één groot glitterfeest.”
Vissen zwemmen in een kelpwoud. Deze ondergrondse wouden worden gezien als de onderzeese tegenhanger van de regenwouden. Beiden hebben een grote diversiteit en een verticale structuur. | Foto iStock
Steeds meer betekenis
Het is niet alleen het uiterlijk. “Wieren bestaan al zo lang, al zo’n anderhalf miljard jaar. En ze zijn al die tijd ongeveer hetzelfde gebleven. Die continuïteit ontroert me. Het is goed genoeg hoe ze zijn. Je zou er een verzet tegen meer, meer, meer in kunnen zien. Wij mensen kunnen wat van ze leren. Ze zijn verdraagzaam en houden elkaar overeind in de stroom. Die saamhorigheid is mooi, hoopvol en troostrijk.”
Meer over Miek’s liefde voor wieren – die hoe die pas laat bij haar ontvlamde, lees je in Roots februari.
CREDITS: TEKST MARJOLEIN VAN ROTTERDAM | FOTO iSTOCK
Meer zien en lezen
In Roots februari lees en zie je meer over de Noorse sneeuwhazen. En uiteraard nog veel meer, zoals:
- Winterstil wandelen op Schiermonnikoog
- Begin na het einde: dood hout zit vol leven
- Spreeuwen: een kleurrijke familie
- Rammelende sneeuwhazen in de Noorse winter
- Over de tong: van bladgrijper tot vliegenvanger
- Kunstzinnig natuurommetje bij Oegstgeest
Dus pak ‘m mee uit het winkelschap of bestel ‘m eenvoudig online.
Meer wieren: eten & luisteren
Eten
Met wieren kun je heerlijke gerechten maken. Een van de favoriete gerechten van Miek is hartige scones met zeewier. Dulse, een roodwier is hiervoor heel geschikt. Hier vind je het recept voor deze lekkere scones met zeewier.
Luisteren
Door erover te schrijven, rondleidingen te geven een een podcast te maken wil Miek mensen bewuster maken van wieren. Meer informatie over haar zeewiermanifest en podcast Verstrengeld vind je op platformdis.nl.
