Wandeltip: struinen door Maaspark Ooijen-Wanssum

Na de hoogwatergolven in de jaren 90 moest er in het Maasdal wat veranderen om overlast voor de toekomst te voorkomen. Spectaculair zijn dan ook de aanpassingen in de kop van Limburg. Roots trok richting het ruim 5 km2 tellende natuurgebied Maaspark Ooijen-Wanssum en wandelde langs en over water.

Een groot oranje bord heet de wandelaar welkom in ’t Sohr, het oudste natuurgebied dat nu is opgenomen binnen Maaspark Ooijen-Wanssum. Het ernaast staande bankje staat heerlijk in de zon en nodigt uit tot een korte rustpauze. Vanaf het bankje kijk je uit over een fraaie plas. De aanwezige ganzen zorgen voor extra vertier.

De eerste stapstenen dienen zich aan. Er stroomt slechts een klein beetje water tussen de grote keien door. Het gehele gebied is tegenwoordig opgedeeld in compartimenten, waarbij je steeds via stapstenen de compartimenten kunt oversteken. Zo wordt het water in het gebied vastgehouden en daarmee verdroging tegengegaan. Een mooie dubbelrol dus voor deze oude Maasarm.

Maaspark Ooijen-Wanssum

Dat dit systeem goed werkt, bewijst een verdronken bos met vele dode bomen. Enkele oude populierenrijen zijn bij de herinrichting van het gebied blijven staan en geven het landschap karakter. Ze staan volop in bloei, maar daarvoor moet je goed omhoogkijken. Het valt, in tegenstelling tot de enkele aanwezige sleedoorn, nauwelijks op, ondanks het toch forse formaat van de bloemen.

Bekijk hier de route digitaal én download de gps-track.

Op de volgende plas dobberen wederom ganzen, ditmaal vergezeld door een schooltje pullen, terwijl een fuut onder water naar wat lekkers zoekt. Een eindje verderop komt de fuut weer boven en vertrekt richting een rietkraag aan de overkant, waar zijn partner op een nest verstopt zit.

Nevengeul met stapstenen

Na weer een serie stapstenen verandert het landschap iets. Het is duidelijk dat de herinrichtingsmaatregelen in dit deel van een recentere datum zijn. Over een forse brug kruist de Ooijensweg de nieuwe geul. Bij hoogwater verlaat het Maaswater hier ’t Sohr en voegt zich even later weer bij de Maas.

Met een haast loodrechte steilrand lijkt de dijk lijkt nog niet af, maar schijn bedriegt. Adviseur waterkeringen André Smeets van Waterschap Limburg: “Het gaat hier om een geheel nieuwe type dijk. Aan de buitendijkse kant, de zijde van het natuurgebied, gaat de dijk bijna loodrecht naar beneden. De natuur mag zelf bepalen hoe de dijk zich daar ontwikkelt. Op plekken met veel dynamiek, waar nu nog oeverzwaluwen een geschikte nestplaats vinden, zal de steilrand afkalven en begroeien. Op weer andere plekken slijpen weer en wind de scherpe randjes van de abrupte hoogteverschillen fijn.” Binnendijks valt het geheel amper op; het lijken natuurlijke glooiingen in het landschap.

Droge voeten

Ook elders in het natuurgebied is gewerkt aan de verlaging van waterstand bij hoogwater. Een lange nevengeul maakt een efficiëntere waterafvoer mogelijk. Dit gedeelte is pas recent opgeleverd en oogt daardoor nog wat kaal. Wie dacht inmiddels alle stapstenen te hebben gehad, heeft het mis. Nog meer stapstenen laten je met droge voeten het vochtige landschap doorkruisen en zorgen zo voor een bijzondere wandelbelevenis.

Bekijk voor een sfeerimpressie ook onderstaand filmpje.

Foto’s: Bob Luijks