Fotograferen vanuit schuilhutten is de afgelopen jaren enorm populair geworden. Natuurfotograaf en -filmer Henkjan Kievit beschrijft maandelijks zijn ervaringen in een aantal aansprekende fotohutten in Nederland en België en geeft tips voor natuurfotografen. In het Roots aprilnummer lees je het hele artikel, wij delen alvast een kort fragment uit het artikel
Alsof je in een bioscoop op de eerste rij zit, zo voelt het in de marterhut van Wildernistrek, het bedrijf van de bioloog Edo van Uchelen. Niet voor niets noemt hij de luxe, ruime hut zelf een viersterrenhut. Alle reden om af te reizen naar het Zuid-Drentse Vledder om die claim te beoordelen.
Tekst en foto’s Henkjan Kievit
Om de hut te bereiken moeten we weliswaar een autorit van ruim twee uur maken, maar dan heb je ook wat: Vledder is een mooi plaatsje en Edo van Uchelen heeft er een klein natuurparadijs gecreëerd. Door uitgekiende inrichting en goed natuurbeheer heeft hij een leefgebied voor vele soorten vogels, zoogdieren, amfibieën en insecten weten te maken. Niet al te lang geleden heeft hij zijn fotohut voor vogels omgebouwd tot een luxe hut waar je ook boommarter, steenmarter, bunzing en (soms) das kunt fotograferen. Zonder flitslicht, vanuit een riante, verwarmde hut, krijg je deze prachtige dieren van de nacht voor je lens.
Snel reageren
Ruim voordat de zon ondergaat nemen we plaats in de hut. Wat een ruimte! Er staat een stapelbed, er is een koelkast, je kunt koffie en thee zetten, het is geen enkel probleem om hier de nacht door te brengen. Maar voorlopig moeten we nog helemaal niet aan slapen denken; we zijn nog niet gaan zitten of er landt een groene specht voor onze neus. Snel de camera op de slider gemonteerd en de eerste foto’s zijn al binnen. Ook dit is luxe; je hebt geen statief nodig, er is een slidersysteem in de hut aanwezig waarop je je balhoofd op monteren en klaar ben je. Ook is de hoogte van de slider prima – bij veel hutten zit de plank waarop je de camera kunt plaatsen net te laag, dan zit je de hele tijd voorovergebogen door de lens te turen. Hier is de hoogte perfect en kom je niet gebroken thuis.
Naarmate het donkerder wordt neemt de activiteit van vogels af en turen we gespannen naar buiten in afwachting van de eerste marterachtige. Die laat niet lang op zich wachten. Nadat de lampen voor de hut automatisch zijn aangegaan schiet er plotsklaps een boommarter langs. Waar kwam die nou ineens vandaan? En waar ging-ie naartoe? We realiseren ons dat we snel moeten reageren om foto’s te kunnen maken. Ook is de belichting weliswaar goed genoeg om de dieren goed te zien, maar het blijft nachtwerk: de ISO-waarde moet dus flink worden opgeschroefd om nog een beetje een snelle sluitertijd te kunnen halen. Andere bijkomstigheid is dat de autofocus van de camera moeite heeft om in het zwakke licht snel te werken, ik moet regelmatig handmatig scherpstellen. Dat is ook iets waarbij je snel moet werken.
Nieuwsgierig geworden naar het hele artikel? Je leest het nu het Roots aprilnummer dat hier eenvoudig te bestellen is. Veel leesplezier!
Foto bovenaan: Henkjan Kievit
