Wetenschappers hebben recentelijk ontdekt dat dolfijnen een naam hebben. Alle dolfijnen ontwikkelen op jonge leeftijd een specifiek geluidje (van een paar tonen) dat ze hun hele leven blijven roepen. Voor iedere doflijn een uniek geluid. Dat was al langer bekend en er werd gedacht dat dit alleen gebruikt werd als een soort aankondiging, “hallo hier komt Flipper aan”.
Tijdens een ondezoek waarbij twee gevangen dolfijnen in afzonderlijke bassins werden geplaatst, waarbij ze elkaar wel konden horen maar elkaar niet konden zien bleek dat de dolfijnen steeds het specifieke klankje van de buurman/buurvrouw herhaalden. Vaak begonnen ze hun conversatie met het imiteren van de ‘naam’ van de andere dolfijn, sloegen vervolgens een aantal andere tonen uit en sloten dan weer af met de imitatie. De buurvrouw/buurman deed vervolgens hetzelfde.
Het individuele riedeltje van een dolfijn is dus niet alleen maar een bekendmaking, maar ook een aanspreektitel.
