De keizerspinguïn werd vorig jaar uitgeroepen tot bedreigde diersoort; grote delen van het Antarctische zee-ijs verdwijnen. Maar onlangs werd een nieuwe kolonie van zo’n 500 keizerspinguïns ontdekt – dankzij (satellietbeelden van) hun poep.
De nu ontdekte kolonie leeft in Verleger Point, een van de meest afgelegen en ontoegankelijke gebieden van Westelijk Antarctica. Al 15 jaar bestuderen wetenschappers van de British Antarctic Survey (BAS) satellietbeelden van Antarctica om zo bruine plekken te ontdekken: pinguïnpoep, oftewel ‘guano’. Dit is ook niet de eerste keer dat een nieuwe kolonie pinguïns wordt ontdekt dankzij foto’s van hun poep.
Met deze kolonie erbij komt het aantal kolonies keizerspinguïns op Antarctica op 66 aldus de wetenschappers in een persbericht op 20 januari. De helft daarvan is ontdekt via satellietbeelden.
Lees ook:
- 4 weetjes over pinguïnpoep
- Koning Keizer op Antarctica: hoe de keizerspinguïn overleeft op Antarctica
Heuglijk én zorgwekkend
Onderzoeker Peter Fretwell van de British Antarctic Survey noemt de nieuwe kolonie in The Guardian een spannende ontdekking. Maar hij uit tegelijkertijd zijn zorgen. Het ijs op Antarctica smelt immers in een schrikbarend tempo, ook in het gebied waar deze kolonie leeft, aldus Fretwell. Met op den duur desastreuze gevolgen voor deze pinguïnsoort, die op ijs broedt. Om hun jongen groot te kunnen brengen moet er goed ijs liggen van april tot en met september, zo stelt Fretwell. “Breekt het ijs eerder af, dan vallen de kuikens in het water en bevriezen of verdrinken”.
Daar komt nog bij dat een kolonie van 500 relatief klein is. In de barre omstandigheden van Antarctica hebben de vogels elkaar hard nodig voor bescherming tegen de ongenadige, gure wind. “In de periode dat de mannetjes de eieren uitbroeden kruipen ze dicht tegen elkaar aan voor bescherming”, zo schrijft The Guardian.
Meer lezen
- De Italiaanse natuurfotograaf Marco Ronconi is vol van de extreme leegte en ruimte die je vindt in woestijnen en Arctische gebieden. In zijn eind 2022 verschenen boek Hueco mundo – wat zoiets als ‘holle of lege wereld’ uitdrukt – is volop plek voor onafzienbare landschappen. ‘Ik wil de zachte kracht van de lege ruimte tonen.’ In Roots februari lees je meer over zijn fascinatie én zie je prachtige foto’s.
- Sommigen noemen het uiterste noorden van Alaska ‘het grote witte niets’, maar dat geldt niet voor fotograaf en filmer Florian Schulz. Hij noemt het “onze laatste grote wildernis”, wat ook de ondertitel is geworden van zijn film The Arctic. De film is nu te zien op het 840 m2 grote koepelscherm van het Haagse Museon-Omniversum.
Bronnen: The Guardian, British Antarctic Survey (BAS), US Fish and Wildlife Service