Verliefd worden op een roodborst is eenvoudig. Die roodoranje, donzige borst, zijn riedeltje dat als een rustgevend beekje in je oren klatert, de zwarte kraaloogjes die diep zijn als koele meren…volkomen begrijpelijk dat de Engelsen vorig jaar de roodborst tot hun nationale vogel kozen. Het bewijst weer eens dat je met een goed uiterlijk en een vlotte fluittoon het ver kunt schoppen.
Je kunt moeilijk om de schoonheid van een roodborst heen, wat je wel kunt doen is de levenswandel van het diertje bekijken en dan valt op dat de vogel achter de roodborst ook minder schattige kanten heeft. Vooruit, laat ik eens overdrijven: in dat schattige, gezellige verenpak huist een kleine tuintiran. Ik som graag even de 5 meest nare trekjes op van de roodborst:
1 Roodborsten zijn hebberig: ze claimen allemaal hun eigen grondgebied. Niet één stadstuintje van 10m2, nee 3.000 m2 willen ze. Helemaal voor zichzelf.
2 Roodborsten zijn lui: sta je in de tuin je in het zweet te spitten, dan loeren ze achter je rug naar een regenworm of een ander insect dat tevoorschijn komt uit de aarde. Dit gedrag wordt verward met vindingrijkheid.
3 Roodborsten zijn gewelddadig: in de winter kunnen ze elkaars bloed wel drinken en wordt er flink gevochten om een lekker hapje. Menig roodborst legt in de winter niet door de kou het loodje maar door geweld.
4 Roodborsten zijn playboys: 1 op de 5 mannen is ontrouw.
5 Roodborsten zijn nachtbrakers: wanneer ieder normaal mens slaapt, presteren roodborsten het zelfs ’s nachts hun voorjaarsliederen de wereld in te slingeren. En natuurlijk geven ze ons de schuld omdat mensen overdag te veel lawaai maken en zo hun lied overstemmen. Het zijn dus ook nog eens slechte verliezers.
Waarom al deze opwinding over de roodborst, denk je wellicht. Nou, zo rond begin oktober komen deze naarlingen weer massaal aangevlogen uit Oost- en Noord-Europa. Gelukkig trekt een groot deel van onze eigen zomerroodborsten weg naar Zuid-Europa. Dat houdt de zaak nog een beetje in balans.
Nu ik zo de vervelende eigenschappen van een roodborst op een rij zie, dan is één ding helder: het gedrag van roodborsten lijkt akelig op dat van mensen. Goed beschouwd zijn we dus niet verliefd op de roodborst maar op ons eigen spiegelbeeld. Uiteindelijk draait alles altijd weer om mensen.
Foto’s:
Raymond Widawski (roodborst met open snavel)
Teuni Stevense (donzige versie)
