Er moet meer bos komen in Nederland. Dat staat in het Actieplan Bos en Hout dat in oktober werd gelanceerd door een bonte stoet organisaties. Honderdduizend hectare met nieuwe bomen is het visioen. Plant je al die bomen bij elkaar dan heb je een gebied erbij zo groot als 1,5 keer Terschelling. De bomen moeten er komen omdat we allemaal te veel hout gebruiken en te veel in de auto en het vliegtuig zitten. Ze moeten opvangen wat wij uitbraken: CO2.
De bedenkers van dit plan, waaronder Staatsbosbeheer, noemen hout het langzame goud. Want bomen zijn niet alleen prima opslagplaatsen voor CO2, ze leveren ook nog hout op wanneer je ze kapt. Meubels, pallets, papier, huizen, met hout kun je alle kanten op. En je kunt handen eraan warmen. Dat al die houtkachels in woonwijken geen frisse bosgeur maar een doordringende stank verspreiden, is een terzijde. Net als de uitstoot van CO2 die dat weer oplevert…
Naast de verkoop van hout is er nog een financieel voordeel aan meer bos; bossen zijn de hangplekken geworden van wandelaars en fietsers. Horeca-eigenaren zetten bij de bossen van de toekomst alvast verlekkerd kruisjes op de kaart waar hun nieuwe pannenkoekenrestaurant moet komen.
In het hele actieplan is de mens erg aanwezig, maar er staat bijna geen woord in over de bomen zelf, of over de dieren en planten die een bos fijn vinden om in te leven. De natuur is bijzaak. Nog een wonder dat de jagersclubs zich niet hebben aangesloten bij het plan, want bossen zijn natuurlijk ook prima opslagplaatsen voor wild.
3 miljard schijnt het te kosten om de bomen te planten, uit te voeren tussen 2020 en 2050. Waarom dat zo duur moet zijn, is een raadsel, want je kunt ook gewoon de boel de boel laten, dan verschijnt er vanzelf overal bos. Stop bijvoorbeeld eens met het verwijderen van boompjes op alle heideterreinen, laat die lekker dichtgroeien en je bent al een heel eind. Dat heeft nog een groot voordeel, want het eeuwig plaggen, begrazen en branden van heidevelden is duur dus die kosten vervallen.
Een klein percentage van die 3 miljard kan trouwens worden overgeboekt naar mijn bankrekening. In mijn stadstuintje werk ik al jaren aan een minibos. Er groeit inmiddels een eik, een beuk, twee wilgen en een appel- en kersenboom. Ook is een linde (een nazaat van de Linde van Sambeek dus dat belooft wat) is bezig groot te worden. Via mijn bostuin compenseer ik zo mijn eigen CO2-uitstoot. Die bomensubsidie is helemaal niet gek. Want als zonnepanelen op het dak gesubsidieerd worden, waarom dan de bomen in de tuin niet?
Eén ding is helder: dat actieplan kan in de houtkachel.
Foto’s: Edwin Giesbers
