Op het zeeijs is een klein zwart stipje te zien: een keizerspinguïn! Hoog tijd om Antarctica te verkennen per helikopter en zodiac.
Deel 3 van de reisblog van Gemma Venhuizen.
Dag 5
Vandaag is het International Antarctica Day. Niet dat daar veel van te merken is: waar Nederland oranje kleurt bij feestelijke aangelegenheden, blijft Antarctica gewoon wit. Prachtig wit, dat wel: we zijn omringd door reusachtige ijsbergen, en voor ons zijn de contouren van Snow Hill Island te zien. Maar niettemin wit.
Alhoewel… Recht voor de boot is een zwart stipje te zien!
Johni pakt zijn verrekijker, en jawel: de keizer van Antarctica staat ons op te wachten aan de rand van het ijs. Tegen het ijswit van de achtergrond is zijn lijf goed te zien. Onze eerste keizerspinguïn!
Wij mogen bij de keizer op audiëntie. De staf maakt de zodiacs gereed: de rubberboten waarmee we hem zo dicht mogelijk kunnen naderen.
Statig staat hij overeind, en lijkt lang niet zo onder de indruk van ons als wij van hem. Kin omhoog; het oranjegeel van zijn hals is mooi te zien.
Pas als hij gaat lopen verdwijnt zijn keizerlijke houding: klungelig waggelt hij over het ijs naar ons toe. Een paar onhandige passen later laat hij zich voorover vallen – en meteen worden zijn bewegingen weer gracieus. Soepel glijdt hij over het ijs, schijnbaar moeiteloos peddelt hij voort met zijn voor- en achterpoten. Dan bereikt hij het water en verdwijnt hij kopje onder.
Wij varen verder en ontmoeten enkele andere inwoners van dit ‘keizerrijk’: onder andere adéliepinguïns, grote jagers en een krabbenrob. Ook ondervinden we de grillige zuidpoolnatuur aan den lijve: een paar zodiacs komen vast te zitten in het zeeijs, en moeten worden gered door de Ortelius. Gelukkig zijn we tegen etenstijd allemaal weer veilig terug aan boord, waar we een glaasje glühwein drinken op de geslaagde afloop van onze missie. Sebastian vertelt ondertussen over de Zweedse avonturier Nordenskjöld, die in 1903 eveneens vast kwam te zitten in het ijs nabij Snow Hill Island – en dan niet voor een half uur, maar voor ruim een half jaar…
keizerspinguïn (LesleyMcLennan)
keizerspinguïn (Erik de Just)
stormbandpinguïn (Erik de Just)
Dag 6
Vandaag bekijken we Antarctica niet uit pinguïnperspectief, maar uit albatrosperspectief: het is tijd voor onze eerste helikoptervlucht!
We zijn opgedeeld in twaalf groepjes van elk negen passagiers: team Alpha, Bravo, Charlie, Delta… Van Sebastian hebben we vanochtend te horen gekregen dat een excursie naar de keizerspinguïnkolonie helaas niet gaat lukken: er is te weinig zeeijs, waardoor er geen geschikte landingsplek is. Gelukkig is de helikoptervlucht een mooi alternatief. Vanuit de lucht zien we de keizerspinguïnkolonie alsnog: duizenden zwart-witte en grijze stipjes. Grijs? Jazeker! In de kolonie bevinden zich ook talloze pinguïnkuikens, die met een verrekijker duidelijk zijn te zien. Vijftien minuten duurt de vlucht, maar onderweg raak ik alle besef van tijd kwijt. Om dit landschap op deze manier te kunnen zien, is eigenlijk niet te beschrijven – gelukkig heeft Roëll zijn filmcamera onder de helikopter gemonteerd…
video: Roëll Tessels
Freelance journalist Gemma Venhuizen reist voor Roots naar Antarctica, op zoek naar keizerspinguïns en bultruggen. Wil je ook op poolexpeditie naar ‘het einde van de wereld’, aan boord van een ijsversterkt schip? In samenwerking met Oceanwide Expeditions biedt Roots eind 2017/2018 twee spectaculaire reizen naar het Antarctisch Schiereiland aan. Hier lees je er alles over.
Meer Zuidpoolblogs lezen:
Blog 2, Omringd door albatrossen
