De laatste maanden ben ik erg intensief bezig met het filmen van bevers. Een filmpje over het leven van onze grootste knaagdieren in de winter is al klaar, het gedeelte over de zomer ben ik aan het afronden. Als ik dan beide kan combineren, heb ik hopelijk binnenkort een leuke film over een beverjaar in de Belgische Ardennen.
De hele biologie van de bever, van lichaamsbouw tot gedrag, is ingesteld op het leven in, onder en rond het water. In en rond het water kon ik al mooie beelden maken, maar onder water was nog niet echt gelukt.
Een eerste poging deed ik in de winter, en dit leverde een vluchtig beeld op van een onder het ijs zwemmende bever, maar meer ook niet. Al voelde ik toen wel dat er meer in zat…
Stil in het water…
Een tijdje geleden gidste ik een beverwandeling. Rond 23uur was die gedaan, en ik had nog wat tijd over om een geïmproviseerde poging te wagen bevers onder water te filmen. Een waadpak had ik niet bij me, maar gelukkig was het warm genoeg om in mijn gewone kleren het riviertje in te duiken. Ik koos voor een plek waar elke nacht drie jonge bevers komen eten, en dan was het een zaak om zo stil mogelijk te blijven zitten. Plotse bewegingen zijn uit den boze, dit zouden de bevers onmiddellijk voelen door de trillingen in het water.
In de ene hand had ik een TomTom-bandit (een GoPro-achtige camera), in mijn andere hand een zaklamp, beide natuurlijk waterdicht. Na een halfuurtje wachten zag ik in het maanlicht een bever mijn richting uitzwemmen. Van het licht van een zaklamp schrikken bevers niet, dus toen de bever op enkele meters afstand verwijderd was, kon ik de zaklamp en camera aanzetten. De bevers zwom onverstoord verder, en passeerde mij op minder dan een meter. Met de ene hand volgde ik de bewegingen van de bevers met de camera onder water, met de andere hand scheen ik boven water met de lamp op de bever. Het zag er allemaal wat klungelig uit, maar de bever merkte er niets van, en ik had wel mijn eerste duidelijke beelden van een onder water zwemmende bever!
Testen, testen, testen
Hetzelfde scenario kon ik nog enkele keren herhalen. Soms hield ik de verlichting boven water, soms onder water, allemaal om wat te testen. Het moeilijke is namelijk de belichting, zéker nu het water in de zomer erg laag staat. Bij elke slag met een beverpoot of -staart dwarrelt er namelijk een hele hoop stof en aarde op van de bodem van het riviertje. Dit reflecteert het licht van de zaklamp zo hard dat de beelden onbruikbaar zijn.
Dit probleem maakt dat bijna alle beelden die ik tot nu toe maakte, niet goed genoeg zijn. Ik kon al enkele uren beelden schieten van bevers die op 30cm afstand aan het eten waren. Het leek alsof de beelden uniek zouden worden, tot ik ze ging controleren op de computer. Alleen maar overbelicht stof en modder in beeld… Spijtig, al moet ik toegeven dat het een enorme kick geeft om in het water te staan, letterlijk tussen een familie van 5 van takken knagende bevers! Maar langzaam maar zeker leer ik bij, en hopelijk lukt het in de winter om nog mooiere beelden te maken. Dan is het weliswaar kouder, maar staat het water veel hoger zodat er minder hinder is van dit stof.
Verschieten!
En de bevers zelf, die trekken zich van mij niet veel aan. Op voorwaarde wel dat ik muisstil blijf en heel langzaam beweeg. Dan hebben ze helemaal niet door dat ik er ben. Maar andersom geldt ook. Het is al enkele keren gebeurd dat ik niet doorheb dat de bevers in de buurt zijn. En ik kan je verzekeren, een 15kg dikke bever die midden in de nacht in een afgelegen Ardens riviertje tussen je benen probeert door te zwemmen, dat doet een mens verschieten!
