Veel buxuseigenaren weten het al: de buxusmotten zijn dit jaar in massale hoeveelheid aanwezig in de Nederlandse tuinen. Vele buxusstruiken hebben de afgelopen tijd al het onderspit moeten delven: dode bladeren, kale takjes en bladskeletten is wat je kunt aantreffen. De motten leven in een groot deel van land, de meeste komen ten zuiden van de as Alkmaar-Winterswijk voor.

Geschiedenis van de buxusmot

De buxusmot is een nachtvlinder die van oorsprong uit oostelijk Azië komt (Japan, Zuid-Korea en China). Hij is te herkennen aan een witte kleur en een bruine rand aan de vleugels. De jonge rupsen zijn geel en krijgen na een aantal dagen bruine strepen over de lengte. Volgroeide rupsen zijn felgroen gekleurd, voorzien van zwarte stippen en de lengtestrepen zijn nu licht of donker.

In 2007 kwam de mot Nederland voor het eerst binnen nadat hij, naar het schijnt met een zending van buxus vanuit Japan, in 2006 voor het eerst in Duitsland verscheen. Het betrof toen een tweetal vondsten rond het rivierengebied bij Sleeuwijk. In de hierop volgende jaren is het steeds beter gegaan met de mot. Op 2008 na. Toen waren er geen meldingen.

In 2009 is de populatie rond Sleeuwijk uitgegroeid en er was een nieuwe vondst in Losser, Twente. Het jaar daarop waren ze ook te zien in Hellevoetsluis, Spijkenisse, Beek en Geldermalsen. Sinds 2015 is er een stevige toename in aantallen over heel midden en zuidelijk Nederland. En die trend zet door.

Zowel de rups als de mot doet zich tegoed aan buxusstruikjes. Soms vreten ze de struiken bijna helemaal kaal. Dit wil niet zeggen dat de plant dan ook opgegeven moet worden. De struik helemaal kort snoeien wil nog wel eens helpen. Vaak kan de plant zich herpakken en groeit hij weer langzaam door. Als de plant meerdere keren wordt kaalgevreten wordt de kans op herstel helaas steeds kleiner. Daarom verruilen veel tuinbezitters hun struiken voor bijvoorbeeld liguster, die vraatbestendiger is.

Wat te doen?

Maar er is hoop! Onderzoekers verwachten dat de schade aan tuinen de komende tijd zal gaan afnemen. De explosief toegenomen mot is nog relatief nieuw in ons land en dat gaat vaak gepaard met schade aan tuinen. Maar kauwen, eksters en koolmezen zijn al gespot terwijl ze zich tegoed doen aan de insecten. Grote kans dat de buxusmotten met de tijd meer natuurlijke vijanden gaan krijgen, waardoor de populatie gereguleerd kan worden. Zelf bestrijden kan overigens ook. Op herhaalde basis de rupsen en poppen verwijderen is een oplossing. Evenals het plaatsen van feromoonvallen. Mannetjes buxusmotten komen af op de lokstof van vrouwtjes, die zo’n val verspreidt. De mannetjes kunnen dan, eenmaal in de val, niet meer naar buiten.