Omdat het aantal scholeksters op de Wadden al een tijd achteruitgaat, zijn een aantal natuurorganisaties* een project gestart waarbij scholeksters een GPS krijgen. Hiermee worden de bewegingen van de vogels met de opvallend rode snavel nauwkeurig bijgehouden.
Recentelijk zijn er veel hoge waterstanden geweest en dat is een probleem voor de scholeksters op Vlieland. Zij zoeken bij hoog water de paar zandplaten die nog niet overspoeld zijn op en wachten tot het lager water wordt. Maar dat kan af en toe heel lang duren. Té lang voor sommigen.
Verschil tussen scholeksters uit het westen en het oosten
Uit het onderzoek is gebleken dat met name de scholeksters die een droog plekje hebben gevonden aan de westkant van de Vliehors op Vlieland uitwijken naar Texel. Als de waterstand zo lang hoog blijft veranderen ze hun menu. In plaats van de schelpdiertjes die ze van drooggevallen zandplaten halen, gaan ze op zoek naar wormen in de graslanden Texel.
Vooral de scholeksters die een wat mindere conditie hebben, blijken op Texel te gaan fourageren. De sterkere exemplaren blijven (desnoods dagenlang) wachten totdat de zee zich weer terugtrekt. Scholeksters die aan de oostkant van de Vliehors bivakkeren blijken de oversteek naar Texel minder vaak te maken.
* Sovon, NIOO-KNAW en Radboud Universiteit Nijmegen.
Foto bovenaan: Antwan Janssen
Foto: Els Nijhuis
Foto: Niels Kooyman
