De mens heeft de afgelopen vijftig jaar weinig oog gehad voor het welzijn van zijn mede-diersoorten. Sinds 1970 is het aantal wilde dieren op aarde met ruim de helft afgenomen, meldt het Wereld Natuur Fonds (WNF) in het vandaag verschenen Living Planet Report 2018. “Het is tijd dat we ons realiseren dat natuur onmisbaar is voor ons”, stelt WNF-directeur Kirsten Schuijt.
Een palmolieplantage in Maleisië. Foto: Juan Carlos Munoz / WWF
Vernietiging van leefgebieden door landbouw, overbevissing, aanleg van wegen en huizen en jacht zijn de belangrijkste oorzaken, zo valt te lezen in het Living Planet Report 2018 dat iedere twee jaar verschijnt. Het WNF heeft de hoop dat de dalende lijn kan stoppen, maar dan moet de natuur wel het uitgangspunt worden voor de mens. “Biodiversiteit is als een houten blokkentoren”, aldus Kirsten Schuijt, directeur van het WNF. “Als je er telkens één blokje uittrekt kan de toren lang blijven staan. Maar een blokje teveel en het bouwwerk stort in. Hoeveel soorten kunnen nog verzwakken, zonder dat het systeem bezwijkt? Het is tijd dat we ons realiseren dat natuur onmisbaar is voor ons.”
In Zuid-Amerika is het verlies het grootst. Want in vijftig jaar tijd is 20 procent van de Amazone verdwenen. In rivieren, moerasgebieden en delta’s zijn populaties wilde dieren gemiddeld met 83 procent ingestort. WNF meldt dat aanleg van stuwdammen, irrigatie en inpoldering voor landbouw, vervuiling en overbevissing daarvan de oorzaak zijn.
Een onechte karetschildpad zit vast in visnet. Foto: Jordi Chias /WWF
Hoe kun je zelf helpen?
Het klinkt logisch maar natuurbescherming werkt, aldus WNF. Het instellen van beschermde gebieden en soortenbescherming is belangrijk. Populaties van bijvoorbeeld de bultrug walvis, reuzenpanda en berggorilla stijgen weer langzaam. Volgens WNF-directeur Schuijt kan iedereen iets doen om het verlies van biodiversiteit te stoppen. “Als wij de oorzaak zijn van natuurverlies, kunnen wij de trend ook ombuigen. Dat vraagt om duurzame keuzes op het gebied van voedsel, energie en grondstoffen. Iedereen kan daar op zijn manier aan bijdragen.”
