Heel wat natuurfotografen trekken in het najaar naar de Belgische Ardennen of de Veluwe in Nederland om de spectaculaire bronst van edelherten te fotograferen. Dan zijn ze inderdaad op hun indrukwekkendst, maar ook buiten deze bronst zijn onze grootste hertachtigen de moeite om te bekijken. In de Ardennen zijn ze overal aanwezig, maar meestal krijg je niet meer te zien dan enkele dieren die in paniek weglopen…
Foto: René Vos
Toch wilde ik een poging wagen om ze in beeld te krijgen, en trok ik vorige week naar een Ardens bos.
Het doel dat ik voor ogen had, was een moeder met jong. De in mei geboren jongen zijn ondertussen al redelijk groot, net iets kleiner dan de volwassenen, maar dragen nog altijd hun typische witte vlekken. Die vlekken imiteren perfect de door het bladerdek dringende zonnestralen, waardoor ze amper opvallen als ze ergens liggen te rusten. De moeder is dan wel in de buurt, maar blijft toch op een veilige afstand. Hoe minder ze bij haar jong zit, hoe kleiner de kans dat ze door roofdieren worden ontdekt. Warm houden hoeft niet, want al vanaf hun geboorte hebben de jongen een dichte vacht.
Foto: Wouter Vroom
Na een halfuurtje voorzichtig sluipen tussen de bomen om zo weinig mogelijk takjes te doen kraken, zag ik plots een lichtbruine vlek bewegen in de verte tussen de bomen. Door de verrekijker zag ik duidelijk dat het een edelhert was. Ik sloop wat dichter, en ontdekte plots een tweede, wat kleiner hert! Moeder en jong! Toen ik dan nog wat dichterbij was gekomen, bleek er ook nog een mannetje bij te lopen. Dit was hoogstwaarschijnlijk haar ouder jong van een jaar of 2 oud. Volwassen mannetjes zouden immers nooit getolereerd worden door een edelhertenmoeder met een jong.
Er was amper wind, en de weinige wind die er was blies van de edelherten weg. Hoewel ik al redelijk dicht was, konden ze mij hierdoor niet ruiken. Dit gaf mij de kans om enkele mooie beelden te maken, net de beelden die ik wilde hebben!
Het filmpje:
Heel leuke waarneming, en heel leuke beelden! Meer info kun je zoals altijd bekijken op mijn blog www.wild-things.be
Tot volgende maand!
