Is het egoïstisch als je nestkasten vlakbij je huis ophangt? In mijn geval vlak voor het raam van mijn werkkamer? Ik geef het direct toe: ik wil die vogeltjes best een handje helpen, maar dan moet ik er zelf ook wel een beetje van kunnen genieten.
Weer of geen weer, de pimpelmezenouders werken door!
Egoïstisch of niet, het lukt! De koolmezen en pimpelmezen zijn vaste gasten geworden in de nestkastjes. En zo dwalen mijn ogen telkens even af tijdens het werken, ook terwijl ik dit stukje zit te schrijven. Ha, daar komt weer zo’n hardwerkende pimpel-ouder, tjonge die heeft weer een enorme dikke rups voor zijn kroost gevonden!
De waslijn die precies onder één van de nestkastjes hangt blijkt een prachtige tussenstop te zijn. Als één van de pimpelmezen iets te eten heeft gevonden voor de kleintjes landt hij of zij even op die waslijn, kijkt alle kanten op en ‘floept’ naar binnen. En na hooguit vijf seconden vliegt de ‘gestresste’ ouder weer naar buiten, op zoek naar nog meer lekkers. En dat gaat de hele dag zo door!
Inmiddels zijn de kleintjes zo groot dat er regelmatig één in de opening van het kastje verschijnt. Dat lijkt me voor die ouders ook niet fijn, dan vlieg je al ‘de vleugels uit je lijf’ en dan gaan ze nog naar buiten zitten kijken waar je blijft!
Ik denk dat het niet lang meer zal duren voordat de jonkies het nest gaan verlaten. Die bedrijvigheid voor mijn werkkamerraam zal ik wel weer gaan missen. Maar wat fijn dat die meesjes zich niet storen aan mijn egocentrische keuze voor hun verblijfsplekken!
Fotograaf Vincent Munier raadde me aan om ook eens een nestkast voor uilen op te hangen. Goed idee, maar willen die ook vlak voor mijn raam nestelen?
