Boeken, films, debatten, mode, hotelkamers, wasmachines, over alles kun je een mening hebben en een recensie schrijven. Dus waarom niet over tuinvogels? Ze komen ook altijd ongevraagd mijn tuin binnenvliegen, dus dan mag ik best iets van ze vinden, blogt Roots-redacteur Daniël Mulder. Een recensie over de merel.
Tijdens de Tuinvogeltelling 2017 is de merel 98.063 keer geteld. Foto: Ivon van Vierzen
Neem de merel, de huismus onder de vogels. In ieder geval in mijn tuin. Bij de Tuinvogeltelling van dit jaar eindigde de merel op de vijfde plek als meest gespotte vogel (de huismus werd eerste), maar als er een vogel in mijn stadstuin opduikt is het 999 van 1.000 keer een merel. Mijn jongste dochter roept nog wel eens verrukt “kijk, een vogel”, maar de rest van het kroost is al immuun voor deze “zwartepietenvogel”, zoals de merel thuis ook wel incorrect wordt genoemd. Merels behoren, net als het vlinderkastje en de potten met dode lavendel, tot de dingen in mijn tuin die ik niet echt meer waarneem.
Een luie voetballer
Vanochtend ben ik toch eens goed voor de merel gaan zitten, een matige verrekijker uit China bij de hand. Ik had geluk. Er scharrelde een merelman in de tuin. Misschien lag het aan de verrekijker, maar een merel oogt vooral oenig. Neem alleen al zijn verenpak. Zwart kleedt af, lees ik op modeblogs, maar deze merel oogde als een lome Braziliaanse voetballer na de zomervakantie: net iets te zwaar.
En dan die oranje snavel! Zo van: kijk mij eens ludiek zijn met mijn kekke oranje accessoire. Het is categorie: mannen van boven de 50 in roze broeken en een bloemetjesblouse. Het bewijst in ieder geval dat achter evolutie geen intelligent wezen schuilgaat.
Met zijn lange en spitse snavel trekt de merel regenwormen uit de grond. Foto: Silvia Bulder
Dat snaveltje van de merel is om meer redenen vervelend. Niet alleen snaait de merel regenworm na regenworm uit mijn biologische grasmat, zodat het bodemleven uitgestorven dreigt te raken, vroeg in de ochtend begint hij ook nog eens mateloos te zingen op de dakgoot bij mijn slaapkamerraam. Postbodes floten vroeger, maar die waren dan ook echt gelukkig en brachten iets bij je thuis. Merels brengen geen geluk maar slaapgebrek.
Middeleeuwse vogel
Merelmannen fluiten zo luid om een vrouw te bemachtigen. Als er iets niet meer kan anno 2020 – de MeToo-affaire heeft de merelman doodleuk langs zijn verenpak laten glijden – is het dat wel. Fluiten, naroepen, hij is een hopeloos gedateerde vogel uit de middeleeuwen, die zich niet heeft weten aan te passen aan het bruisende en moderne stadsleven. De merel is een computer waarop Wordperfect 5.1 draait.
Mereltje, mereltje, ga toch terug naar waar je vandaan kwam. Het bos. En gun de echte huismus een plek in mijn tuin.
Conclusie: de merel (Turdus merula) krijgt 1 van de 5 sterren
Zin in meer natuurblogs?
Foto header: Astrid Brouwers
