Een reisgids is niet meer dan een luxe reclamefolder, alleen moet je er wel voor betalen. Een reisgids belooft je unieke plekken en belevenissen met kreten als ‘wij slaan linksaf waar anderen rechtsaf slaan’. Je zou dat ook eigenwijs kunnen noemen of dom, want als jij als enige linksaf slaat, kom je meestal uit op een plek waar je wordt beroofd of slaapt in een kamer vol bedwantsen naast de lokale pub waar de lokale Hazes optreedt. Inderdaad, een onvergetelijke ervaring.
De massa laat het onbekende terecht links liggen. En trap niet in de trucjes van tijdschriftenmakers wanneer ze unieke plekken beloven in een stad door de ‘ogen van een local’ of als een redacteur een ‘geheimtip’ prijsgeeft. Het zijn dezelfde kreten die al jarenlang op mijn tube tandpasta staan: ‘Nu nog frisser’.
En toch, ik heb een waanzinnige mooie unieke en bijzondere plek gevonden die bijna geen natuurtoerist kent. Ja, in Nederland. Het is natuurgebied ’t Roegwold van Staatsbosbeheer. In de provincie Groningen. Ongeveer in het epicentrum van het aardbevingsgebied, bij Slochteren dus. Geloof mij, over een bergweggetje rijden in Vietnam terwijl de chauffeur in slaap sukkelt is enger dan wandelen door ’t Roegwold. Ik ben er althans nog nooit van het wandelpad getrild.
Het mooie aan ’t Roegwold is dat op veel plekken bijna geen boom is te vinden. Het is geen ruig woud vol spannende roofdieren, ’t Roegwold is vooral heel veel niets. Het lijkt nu alsof ik gebakken lucht verkoop, want natuurlijk is er wel iets. Een beetje water, wat gras met bloemen, wat moeras en een paar schelpenpaden, dat is het zo’n beetje. O ja, het barst er ook van de vogels. Toen ik er twee weken geleden doorheen liep, schuimden er een paar vogelaars dronken van geluk rond. Uit hun woordenstroom ving ik enkele vogelnamen op: “Ralreiger……zwarte stern……lepelaar…..veldleeuwerik”.
Op die vogelaars na waren er nauwelijks mensen. Dat heeft drie redenen: A: er is geen pannenkoekenhuis in de buurt. B: het natuurgebied is nog jong. Kort geleden was dit nog saai boerenland, nu een moerasgebied. C: het ligt in het Hoge Noorden van Nederland, dus niemand weet dat het bestaat.
Als ik gebiedsmarketeer zou zijn, zou ik roepen: laatste kans, nu of nooit, eenmalig aanbod: bezoek ’t Roegwold voordat een of andere arend het gebied claimt en er drommen mensen over de smalle schelpenpaden schuifelen. En het fijne is dat je bijna nergens linksaf of rechtsaf kunt slaan. Volg gewoon het schelpenpad tot aan het eind van de horizon. Het paradijs eindigt bij een veerooster en een klaphek.
