DOOR: RUBEN EVENS
Het is dag 13 van de expeditie. We hebben twee weken hard gewerkt in Nechisar National Park en we besluiten om tijdelijk elders ons onderzoek voort te zetten. Twee expeditieleden reizen naar Bale-mountains met als doel: de Ethiopische wolf te filmen. Ik trek met twee expeditieleden naar het Yabello Wildlife reservaat, ongeveer 250 kilometer naar het zuiden. We plannen hier vier dagen te blijven. Het park staat bekend om zijn grote vogelrijkdom, en ook de nachtzwaluwen zijn hier in grote getalen vertegenwoordigd… althans volgens de laatste berichten.
De rit van Arba Minch naar Yabello duurt ongeveer 6 uur en brengt ons langs prachtige berglandschappen. De wegen zijn grotendeels verhard. Gaandeweg zien we het landschap- en de soorten die er in leven – veranderen. Het wordt droger en warmer, maar ook hier lijkt overbegrazing een groot probleem. Onderweg zien we al de eerste struisvogels en kamelen.
Aangekomen in Yabello kopen we wat proviand. Het lokale fruit is heel lekker, vers geplukt en voor een eerlijke prijs. Bananen, mango’s en papaja’s vormen een welkome aanvulling op onze dagelijkse kant-en-klaar maaltijden. We huren een – verplichte – gids en trekken vervolgens naar de Soda Plains om er onze eerste nacht door te brengen.
Zowel op de “Soda Plains” als nabij de omliggende dorpjes zien we twee dagen lang prachtige vogelsoorten zoals de broebroe, diadeemkievit, d’arnauds baardvogel, neushoornvogel, heuglins- en senegaltrap, oorgier, driekleurige-, shelleys- en koningsglansspreeuw, savannezwaluw en talrijke arenden. Ook de endemische Acaciagaai en witstaartzwaluw mogen natuurlijk niet in het lijstje ontbreken.
Dan hebben we nog een heel bijzondere ontmoeting. We zien de gerenoek, een soort gazelle met een lange nek. Gerenoeks grazen zelden en gebruiken hun lange nek om blaadjes van bomen af te eten.
Het enige wat we niet te zien krijgen zijn nachtzwaluwen, geen enkele. Terwijl dat de belangrijkste reden was om naar Yabello af te reizen. Twee nachten lang zoeken we tevergeefs naar reflecterende oogjes in de duisternis. Op onze derde dag besluiten we dan ook vervroegd terug te keren naar Nechisar. Daar wachten ons ongetwijfeld nog wel nachtzwaluwen.
