‘Omlopen op een wandelpad in Nederland omdat de natuur wild doet, dat gebeurt toch zelden’, blogt Roots-redacteur Daniël Mulder, die in de Drentsche Aa het Boswachterspad Oudemolense Diep wandelde.
De wind is iets afgezwakt, maar nog altijd dwingend aanwezig. De grijze wolkenluchten van de afgelopen dagen zijn een beetje verbrokkeld. Hier en daar een bui en hier en daar zon, klinkt het op zulke dagen in het weerbericht. Als er zon is, lichten de bomen, die bijna zwart zijn van de vele regen, even op. Net als het water trouwens, dat fonkelend rond de boomwortels kolkt.
Ik struin door het stroomdal van de Drentsche Aa. In de zomer is het hier een en al lieflijkheid met hooilanden vol bloemen en weidebeekjuffers die over het water scheren. De beken zie je dan nauwelijks tussen al dat zomergroen. In de winter zijn de verhoudingen omgekeerd. De beken kleuren het landschap buiten de lijntjes.
Het spierballenvertoon van het water is indrukwekkend. “Daar, onder het water, ligt een brug”, zegt een buurtbewoner die haar honden uitlaat. “Dat wordt omlopen.”
Omlopen op een wandelpad in Nederland omdat de natuur wild doet, dat gebeurt toch zelden. Ik volg de loop van de beek richting Oudemolen. Waar op de kaart het Gastersche Diep en het Taarloosche Diep samenkomen is nu alleen water te zien. Het beekdal is een rivierdal geworden. Hier en daar zie ik zelfs kleine draaikolken.
Boswachter Kees van Son van Staatsbosbeheer loopt ook een stuk mee over zijn ‘eigen’ Boswachterspad. Want dat was het doel vandaag: het Boswachterspad Oudemolense Diep wandelen. En Kees heeft die min of meer uitgezet. Nu ik met Kees wandel, snap ik dat het water niet vaak zo hoog staat: “Dit heb ik nog nooit meegemaakt en ik werk al heel wat jaren in de Drentsche Aa.”
We komen uit bij een brug. De brug zelf staat nog droog maar het pad erheen niet. Het pad achter de brug ook niet echt. De brug, die normaal het onbereikbare bereikbaar moet maken, is nu zelf onbereikbaar. We lopen om.
“Dit is prachtig, maar kom ook nog eens terug in mei”, zegt Kees. “Dan geef ik je bloemgarantie, want dan staan de hooilanden, die nu onder water staan, prachtig in bloei.”
Ik beloof het en dan begint het te hagelen. De hagelstenen ploffen geruisloos in het snelstromende beekwater.
Meer lezen over de Drentsche Aa?
De zwartblauwe rapunzel is een zeldzame plant, maar in de Drentsche Aa vind je hem nog.
