De Amsterdamse Waterleiding Duinen behoren tot mijn favoriete vogelgebied. Maar natuurlijk kom je er ook andere dieren tegen: onvermijdelijk het damhert, maar ook nog veel libellen en kleine vuurvlinder, en deze keer dat ik er was de boomkikker als toetje.
Als ‘buiten’ redacteur van Roots moet je natuurlijk regelmatig het veld in voor een reportage. De andere redactieleden, die de meeste tijd binnen op de redactie moeten blijven, zien dat vaak met lede ogen aan en zijn daar dan natuurlijk heimelijk best een beetje jaloers op. Ze zeggen het niet met woorden, maar als je dan met dikke verhalen terug komt de volgende dag, zie je het aan hun ogen. Of luisteren ze op een gegeven moment gewoon niet meer. Oren dicht en doorwerken.
Regen en nog eens regen
Maar er zijn ook van die dagen…. Dan hebben ze juist leedvermaak. Vandaag is waarschijnlijk zo’n dag. Ik heb een afspraak met boswachter Gerard Scholten van Waternet om een route uit de zetten in de Amsterdamse Waterleiding Duinen. Onderweg er naartoe regent het zo hard, dat ik geen hand voor ogen zie. De weermeneer op de radio biedt enige hoop: “In de loop van de middag wordt het vanuit het westen droog.” Maar een uur later, als ik inmiddels ter plekke ben, verandert hij die zin in: “Aan het eind van de middag kans op een paar opklaringen.” Het is niet anders.
Veel paddenstoelen
Even later gaan we op pad. De route die we uit gaan zetten blijkt een hele mooie. We genieten (in de stromende regen!), van prachtige vergezichten, banjeren door een totaal verlaten maar werkelijk oogverblindend mooi herfstachtig gebied. Herten kijken ons van dichtbij aan, terwijl ze rustig verder knabbelen aan lekkere kruiden. Scholten: “De regen is een zegen voor het gebied. Je bent het misschien alweer vergeten, maar de afgelopen twee jaar verliepen gortdroog. Juist door de vele regen van de afgelopen maanden komen er weer heel veel plantjes op. Slangenkruid, salie, tijm, de vele herten smullen er weer volop van.” We vinden veel paddenstoelen, waaronder een enorme zwavelzwam. En horen en zien veel vogels. Met als hoogtepunt een mannetje vuurgoudhaan, van heel dichtbij. Mijn favoriete vogel.
Vuurgoudhaan!
Als we klaar zijn met de route, rijden we een stukje in de dienstauto door het middengedeelte van dit fraaie duingebied richting Pannenland om er nog even samen wat te drinken. “Mag ik je nog iets vragen, Gerard.” Ik zie op Facebook steeds van die mooie foto’s voorbijkomen van boomkikkers hier in de duinen. Weet jij waar dit is, en kunnen we daar misschien even langsgaan?” Even later staan we in de nimmer aflatende regen in een braamstruik te gluren, waar Scholten ze slechts een keer eerder heeft gezien. “Ze zijn minuscuul klein, en als het regent verschuilen ze zich vooral onder de bladeren.” Een hopeloze opdracht dus?
Boomkikker als toetje
“Hé, ik zie twee boomkikkers” hoor ik ineens iemand anders vanuit het niets hardop zeggen. Droom ik dat nou? Maar nee, het blijkt dat twee andere duinwandelaars de beestjes zojuist hebben ontdekt, op een andere plek waar ze wel vaker zitten. We krijgen ze prachtig te zien, en ik kan er een ook redelijk op de foto krijgen, ondanks het slechte weer. Voor mij de eerste boomkikkers die ik in Nederland zie. Een geweldige afsluiting van een toch al zo’n mooie natuurdag. Opeens moet ik aan mijn collega’s denken. Die hebben natuurlijk de hele dag zitten gniffelen, terwijl ze af en toe een blik naar buiten wierpen op het raam dat er de hele dag uitzag als een aquarium. Helaas voor hen heb ik volop stof om ze de volgende dag toch jaloers te maken.
Op de Roots site vind je veel fraaie wandelroutes.
Tip voor een mooie Grasduinen/Roots wandeling door de Amsterdamse Waterleiding Duinen.
Vorig jaar vond er in dit gebied een uniek broedgeval plaats van de hop.
