In deze weken is het Belgische Hallerbos op z’n mooist. Ieder voorjaar trekken massa’s natuurfotografen (en andere liefhebbers) naar het Hallerbos, net onder Brussel. De bloemrijke bosgronden maken van dit bos een waar sprookjesbos.
Maar helaas. Wederom gooit het coronavirus roet in het eten. Het park is weliswaar niet gesloten, maar het is voor Nederlanders onmogelijk om er te komen. Belgen kunnen er met enige beperkingen wel naar toe. Gelukkig hebben we de foto’s nog! Hieronder een kleine bloemlezing van Hallerbosfoto’s die de Rootslezers de afgelopen jaren hebben gemaakt.
Kijk hier voor de laatste nieuwsupdate over het Hallerbos.
Lang geleden maakte het Hallerbos deel uit van een enorm oerbos dat zich uitstrekte van de Noordzee tot aan de Rijn. Met de komst van de Romeinen viel dat langzaam uiteen. Nu vormen het Hallerbos, het Zoniënwoud, het Meerdaalwoud, het Kravaalbos en het Buggenhoutbos nog de overblijfselen van dit grote woud.
Niet alleen wilde hyacinten
Het Hallerbos is vijf vierkante kilometer groot en bestaat voor een groot deel uit beukenbomen. Eénvijfde van het gebied is aangemerkt als bosreservaat. De wilde hyacinten zijn de bekendste bodembedekkers van het bos. Ze zijn goed te zien in deze periode omdat er nog geen (of weinig) blad aan de bomen zit.
Daarnaast zijn er nog andere lentebloeiers zoals bosanemonen, wilde narcissen, speenkruid en daslook te zien. Voor nog meer bloemenpracht zorgen de gele kornoelje, de uitbundig bloeiende sleedoorn en de subtiele bloemetjes van de hazelaar. Het bos heeft ook een rijk vogelleven, je vindt er koolmezen, boomklevers, kepen, vinken, zanglijsters, spechten en buizerds. Nog een opvallende bewoner: de vuursalamander. Hier leeft één van de grootste populaties van Vlaanderen.