Het tijgerbeschermingsprogramma van WNF en de Russische overheid in het amoergebied in het verre oosten van Rusland is succesvol. De populatie amoertijgers is gegroeid. In de jaren dertig van de vorige eeuw waren er ongeveer twintig. Tegenwoordig zijn er meer dan vijfhonderd. Maar het succes heeft een keerzijde. Mens en amoertijger zijn vaker met elkaar in conflict.
Het recent verschenen rapport The Way of the Tiger meldt 279 conflicten tussen amoertijgers en mensen. Het gaat dan om de periode tussen 2000 en 2016. In 33 gevallen leidde het tot de dood van een tijger. In diezelfde periode hebben amoertijgers 26 keer een mens aangevallen. Daarbij stierven vier mensen. Veertien mensen raakten gewond. De meerderheid van deze incidenten was uitgelokt door mensen.
Stroperij bron van conflict
Stroperij is een van de belangrijkste oorzaken van de conflicten tussen mens en amoertijger. Een tijger kan namelijk agressief worden als hij door jagers wordt achtervolgd. Of als hij onverwacht een mens tegen het lijf loopt, maar ook als hij zijn prooi of jongen beschermt. Bij 57 procent van alle conflicten ging het om tijgers die huisdieren aanvielen. Gemiddeld worden jaarlijks dertig stuks vee en huisdieren gedood. Het gaat met name om honden.
Het aantal conflicten is sinds 2010 verdubbeld. “Gezien het groeiende aantal tijgers en de toenemende menselijke activiteiten in de regio, kun je ervan uitgaan dat het er in de nabije toekomst nog meer worden”, waarschuwt Pavel Fomenko. Hij is hoofd soortenbescherming van WNF in Amoer.
Twee opvangcentra voor de amoertijger
De probleemtijgers, die soms ook gewond zijn, worden opgespoord en gevangen. Daarna gaan ze voor onderzoek naar opvangcentra. In de Russische regio zijn twee opvang- en rehabilitatiecentra opgezet voor conflicttijgers. Maar ook andere wilde dieren kunnen er terecht. Het Utyos Opvang- en Rehabilitatiecentrum werd opgericht in de provincie Khabarovsk in 1991. Het Alekseevka opvangcentrum in de provincie Primorsky in 2012. In de periode 2000-2016 zijn 24 tijgers opgevangen.
Van 2009 tot 2017 zijn dertien tijgers na hun herstel weer vrijgelaten in het wild. Tien van hen kregen een halsband met zender om. Zo kunnen ze worden gevolgd in het wild. En zo kan worden voorkomen dat ze weer in conflict raken met mensen.
Lees meer over het behoud van het leefgebied van de amoertijger.