Vrijwel alle tijgersoorten zijn in de afgelopen eeuwen zeldzamer geworden – ook de indrukwekkende Siberische tijger. Maar er is gelukkig een kentering gaande. Gert Polet van het Wereld Natuur Fonds Nederland vertelt waardoor dat komt, aan de hand van het voorbeeld van de Siberische tijger.
Er zijn zes ondersoorten van de grootste katachtige op aarde, waaronder de Maleise tijger, de Sumatraanse tijger en de Siberische tijger. De afgelopen honderd jaar zijn drie andere ondersoorten uitgestorven en de resterende soorten hebben het niet makkelijk. Van de Siberische tijger leven momenteel slechts 750 exemplaren in het wild. Toch is dat goed nieuws. Het betekent dat de populatie groeit, zij het langzaam.
Soorten als de Maleise en Sumatraanse tijger leven in de warme, vochtige jungle. Maar het merendeel van de Siberische tijgers vind je op de grens van Rusland en China, in de bossen bij de oevers van de rivieren Amoer en Oessoeri en in het noorden van de Chinese regio Heilongjiang. In dit gebied is het in de winter extreem koud – met temperaturen van 30 tot 40 graden onder nul – en liggen langdurig diepe sneeuwlagen.
Tijgertop
Dat de eeuwenlange trend van achteruitgang in het aantal tijgers tot stilstand lijkt te zijn gekomen, heeft te maken met een bijeenkomst in 2010. In dat jaar werd de eerste ‘internationale tijgertop’ gehouden, georganiseerd door de Global Tiger Initiative, in het Russische SintPetersburg. Die top vormde het startsein voor een internationale samenwerking tussen natuurorganisaties als het Wereld Natuur Fonds (WWF) en de regeringen van dertien landen waar tijgers in het wild leven om de tijgerpopulaties te herstellen. Als doel werd vastgelegd dat er in 2022 twee keer zo veel tijgers moesten zijn als toen. Daar zat de nodige symboliek achter: in de Chinese kalender is zowel 2010 als 2022 het jaar van de tijger.
57.400 km2 beschermd tijgergebied
In een onlangs verschenen WWF rapport over tijgerbescherming wordt teruggeblikt op de afgelopen twaalf jaar. Daaruit komt een positief beeld naar voren, vertelt tijgerexpert Gert Polet van het WWF: “In 2010 waren er ongeveer 460 Siberische tijgers. Ongeveer 25 procent van het tijgergebied was toen officieel beschermd, zo’n 50.000 km2. In 2022 is ruim 28 procent van het tijgergebied beschermd (57.400 km2); er is dus 7.400 km2 bijgekomen, bijna de oppervlakte van de provincies Friesland en Groningen bij elkaar. En in nog eens 35.000 km2 aan leefgebied dat in handen is van onder meer houtbedrijven is het beheer nu zodanig dat tijgers er veilig kunnen leven. Dus ruim meer de helft van het tijgergebied is nu goed beschermd. Al met al zijn er nu ongeveer 750 Siberische tijgers. Dat is een geweldig resultaat, zeker als je bedenkt dat er in de vorige eeuw nog maar 30 exemplaren leefden. Dat laat zien dat natuurbescherming werkt als je maar vol blijft houden.”
Dit jaar werd in september een nieuwe tijgertop gehouden in Vladivostok. Nu vanwege de Russische oorlog tegen Oekraïne in een uitgekleed jasje, zonder de hoogste regeringsleiders.
Tekst & foto’s: Edwin Giesbers
Hoe het WWF de Siberische tijger precies beschermt lees je in Roots december-januari. Daarin lees je ook waar in 2025 hopelijk, dankzij inspanningen van het WWF, weer Siberische tijgers zullen leven. Dat zal dan voor het eerst zijn sinds de jaren 70 van de vorige eeuw.
Roots december/januari
Wat je allemaal leest in de extra dikke Roots december/januari:
- Vogels op trektocht voor hun favoriete snack: rijpe bessen
- Het heelal door de James Webb Space Telescope
- Winterwandeling rond de Strijbeekse Heide (+routekaart)
- Natuurommetje door de Stille Kern
- In de ban van de mol
- De 12 meest bijzondere waarnemingen in 2022
- 5 topspots voor goudhaantjes
- Getest: de populairste potjes vogelpindakaas
En nog veel meer. Bestel deze extra dikke Roots makkelijk en snel via de webshop (je betaalt binnen Nederland geen verzendkosten).
Meer lezen
Ook de keizerspinguïn is goed bestand tegen vrieskou. Min 60 graden is geen uitzondering op Antarctica, zijn leefgebied. Lees hier meer over de prachtige keizerspinguïn: de vogel waarvan het mannetje zonder te eten het ei uitbroedt, terwijl zijn verzwakte vrouwtje een helse tocht onderneemt om weer aan te sterken.
