Eindelijk! Een momumentaal boek over de Europese wolf

DOOR: RENÉ ALBLAS
Kun je in Europa wilde wolven fotograferen? Het kan, maar het is bepaald geen makkie. Ook al rukt de wolf op in de ons omringende landen, het blijft een uiterst schuw dier. Dat hooguit met een vaag kiekje kan worden vastgelegd. Veel wolvenfotografen wijken uit naar Amerika waar het iets makkelijker is, of kiezen voor een wildpark, met 100 % wolvengarantie.

Bruno d’Amicis is een Italiaanse natuurfotograaf die woont “ tussen de wolven” in de Abruzzen. Zes jaar geleden besloot hij het mythische dier te gaan volgen. Tientallen, honderden keren trok hij eropuit om de wolven in zijn omgeving vast te leggen. Kennis, geduld en doorzettingsvermogen waren absolute voorwaarden om dit project te laten slagen. Diverse keren keerde Bruno huiswaarts zonder één wolf te hebben gezien. Maar soms lukte het wel. En zo begon zijn fotoserie te groeien. Hij slaagde erin om de dieren in alle seizoenen vast te leggen.

En na zes jaar was het zover. Zijn serie was compleet, hij kon er een boek van gaan maken. Tempo da Lupi, de engelse versie heet Time for Wolves.

Vorige week sprak ik Bruno over zijn boek en zelden zag ik iemand die zo ‘begeistert’ is door zijn onderwerp als deze sympathieke Italiaan. Hij vertelde mij over zijn manier van fotograferen. “Ik ga niet voor de gelikte plaat, voor mij is het veel belangrijker om het gevoel vast te leggen. Ik wil met mijn foto’s mensen laten voelen hoe het is om weken door te brengen in de bergen en dan opeens de langverwachte wolven te zien opduiken. Een gelikt close-up portret van een wolf doet volgens mij geen recht aan dat bijzondere gevoel.”

Ik ben het roerend eens met Bruno. Natuurlijk zijn het schitterende platen die hij maakt, maar het zijn over het algemeen geen Oh en Ah beelden die je van je stoel laten vallen. Dat soort beelden zouden het juist moeilijker maken om als kijker mee te voelen in deze wolvenervaring. Zijn foto’s hebben een ingetogen schoonheid en vertellen het complete verhaal, inclusief de wat rauwere momenten zoals het verorberen van een hert en de ontmoeting met een koe.

En daar komt dan nog eens bij dat Bruno een begenadigd schrijver is. Als de foto’s je nog niet genoeg in de sfeer brengen, dan doet de tekst in het boek de rest.

Ik word blij van dit soort talenten in de natuurfotografie!

Meer info over het boek? Kijk hier!

 Alle foto’s bij deze blog komen uit Time for Wolves.