Volop visetende vogels, dat is waar we op hopen als we naar hut nummer 6 gaan van Han Bouwmeester, beter bekend als HBN6. Of het nou reigers, ijsvogels of visarenden zijn, twee dingen hebben ze allemaal gemeen. Ze eten vis en ze komen in deze periode van het jaar regelmatig voor bij de hut waar we deze keer in kruipen. De afgelopen dagen zijn er regelmatig visarenden gezien, dus de verwachtingen zijn hooggespannen!
Tekst en foto’s Henkjan Kievit
Je kunt geen serie over schuilhuttenfotografie schrijven zonder minstens eenmaal een hut van Han Bouwmeester te bezoeken. Hij is immers een van de pioniers op het gebied van natuurfotografie vanuit schuilhutten. Al vele jaren bouwt en exploiteert Bouwmeester fotohutten in het noordoosten van Nederland. Daarbij werkt hij samen met natuurorganisaties; een deel van de inkomsten vloeit daardoor weer terug naar de natuur. Waar de meeste schuilhutten in Nederland worden voorzien van een vijvertje om soorten aan te trekken ligt HBN6 aan een grote zandwinplas; in de hoek van de plas waar de hut staat zijn vele tonnen zand verzet om een aantrekkelijk leefmilieu te creëren, met ondiepere delen en zandbankjes. Doordat de hut op een betonnen bak staat die is ingegraven in de grond kijk je de bezoekende vogels recht in de ogen. Daar houden wij van! Het resultaat mag er zijn, jaarlijks worden hier tientallen soorten vogels gezien en gefotografeerd.
Foto: Blauwe reiger. Henkjan Kievit
De hele dag ijsvogels
Het is nog pikdonker als we ons door de vegetatie een weg banen naar de ingang van de hut. Eenmaal geïnstalleerd valt direct op hoe vogelrijk het hier is. Om ons heen is het een kakafonie van geluiden. Vooral ganzen voeren de boventoon, maar ook eenden en wulpen laten van zich horen. Voorlopig is het vooral wachten tot het lichter wordt en we aan fotograferen kunnen gaan denken. Na een halfuur begint het te schemeren en vliegen de eerste groepen wulpen door het roze ochtendlicht. Een heerlijke start van de dag.
De lenzen en camera’s hangen aan een balhoofd dat op zijn kop aan het plafond in een slider hangt. Heel goed bedacht: hierdoor heb je enorm veel werkruimte. Wel is het zo dat de balhoofden af en toe wat schokkerig bewegen, omdat het gewicht van de camera in het ‘gewricht’ hangt in plaats van dat het erop steunt. Voor fotografie is dat geen probleem, maar voor een filmer is het wat lastiger werken. Maar afgezien daarvan: vanaf het begin is er van alles te zien en te fotograferen voor de hut. We vermaken ons met jonge waterhoenen, blauwe reigers, een zilverreiger die achter de rietkraag sluipt en met een ferm metaalachtige ‘tsie’ landt al snel een eerste ijsvogel voor de hut. Deze soort zullen we de hele dag om ons heen hebben, wat natuurlijk geweldig is. Er staan bij de hut allerlei soorten en maten zit- en vistakken en daar maken de ijsvogels graag gebruik van. We kunnen ze op verschillende manieren tegen verschillende achtergronden op de plaat zetten.
Foto: Ijsvogel. Henkjan Kievit
Vissende visarend
Halverwege de dag beginnen we bijna een beetje weg te dommelen tot er aan de horizon een bekend silhouet opduikt. Lange vleugels met een knik in het midden, mooie gevingerde vleugeluiteinden, heel even staat hij stil in de lucht en begint te bidden… Ja hoor, daar is-ie dan, de visarend. De adrenaline giert ons gelijk door het lijf. Het zal toch niet waar zijn dat we die voor de lens krijgen?
Nieuwsgierig hoe dit afloopt? Je leest het nu in het Rootsnummer van september.
En verder nog in de nieuwe Roots van september 2022:
- Natuurfilmer Cees van Kempen over the making of van de film Wolf
- Te voet de Vlaamse Ardennen verkennen
- Jaar van de vliegenzwam
- Speuren naar wolven op de Veluwe (check alvast een kort fragment uit het artikel)
- Lezersfoto’s thema ‘insecten’
- En nog veel meer!
