Roots-blogger Frederik Thoelen neemt een kijkje bij de bevers in de Ardennen.
De winter is voorbij, maar toch kan het nog behoorlijk koud zijn. Zéker in de hoger gelegen Belgische Ardennen. Dieren die dan ook nog eens een groot deel van de tijd in het water doorbrengen, moeten extra goed oppassen om niet onderkoeld te raken. Maar gelukkig, hoe kan het ook anders, hebben dieren hun aanpassingen om tegen die koude te kunnen. Zo ook de bevers, mijn hoofdonderwerp van de laatste weken.
Toen ik dit weekend bij de burcht aankwam, was het al donker. Want hoewel de dagen al goed aan het lengen zijn, zal het toch nog enkele weken duren voordat de bevers ook bij het laatste daglicht te zien zullen zijn.
Hoewel bevers zich niet al te veel aantrekken van het schijnen met een zaklamp, probeer ik meestal zoveel mogelijk door de infraroodcamera te kijken om ze niet te verstoren.
De vlooiende bevers, vastgelegd met de infraroodcamera.
Heel voorzichtig naderde ik de plek waar ik ze een week geleden ook al had gezien, keek door de camera, en ja hoor, daar zaten ze weer. Dit keer waren drie bevers druk bezig met het poetsen van elkaars vacht. Het waren het volwassen mannetje en vrouwtje, en een jong van verleden jaar. Heel belangrijk, want een vacht van een waterdier als een bever moet tiptop in orde zijn. Hun vacht bestaat uit twee laagjes. Een heel dichte, fijne ondervacht die hen tegen de koude moet beschermen, en een langere vette waterafstotende onderlaag. Ter vergelijking, per vierkante centimeter staan er ongeveer 23.000 (!!) haartjes ingeplant. Bij de mens zijn dit er 30o! Geen wonder dat er zoveel gejaagd werd op bevers voor hun warme vacht!
Aan de basis van hun staart hebben bevers nog enkele klieren die een vettige, waterafstotende olie afscheiden. Met hun voorpoten wrijven ze hier eerst over, om vervolgens heel hun lichaam ermee in te smeren. Hierdoor blijft de vacht waterdicht en kunnen ze mooi door het water glijden.
De drie bevers bleven zeker een kwartier lang elkaar uitgebreid vlooien. Door dit vlooien kunnen ze ook de plekjes bereiken waar ze zelf moeilijk bij kunnen. Bevers hebben als extra isolatie een heel dun luchtlaagje tussen hun vacht en huid, en door dit vlooien blijft dit luchtlaagje behouden.
Beeld uit de nieuwe beverfilm
Ik kon een hele tijd genieten van het schouwspel, en op een gegeven moment was het vlooien gedaan. De drie verspreidden zich en gingen elk op zoek naar verse takken. En dat is mijn volgend doel: bevers op film die met die takken als echte ingenieurs druk bezig zijn hun dam en burcht te verstevigen!
Het filmpje kan je binnenkort bekijken op mijn blog www.wild-things.be . Word zeker ook lid van mijn Facebookpagina www.facebook.com/WildThingsNatuur , waar je het filmpje nu al kan zien!
Tot volgende keer!
Bever aan het werk! Foto: Vincent Munier
Het filmpje:
Een ouder beverfilmpje:
