De laatste dagen komen er weer veel vragen binnen op de redactie van Roots. Dit keer ook vragen met een foto van iets dat lijkt op een raadselachtige siliconen paardenhoef. Uiteindelijk blijkt het te gaan om een eikapsel van de tepelhoren, een roofschelp.
Via Twitter krijg ik een bericht van een natuurvriend Walter Das uit Den Helder. Met een foto… of ik weet wat het is. Da’s toevallig. De dagen ervoor heb ik deze ‘dingen’ ook gevonden. Zelf denk ik in eerste instantie aan iets siliconen achtigs, niet iets uit de natuur. Dan krijg ik later die dag bericht terug van hem. Hij heeft de foto ingestuurd naar Waarneming.nl, en die ontfutselen het raadsel. Het blijkt te gaan om een eikapsel van de tepelhoren, een roofschelp.
Raadselachtige siliconen paardenhoef. Foto Walter Das
Raadselachtige siliconen paardenhoef
Als ik het google, kom ik terecht op een eerdere natuurcolumn van Koos Dijksterhuis op de site van dagblad Trouw. Ik val van de ene verbazing in de andere. Koos schrijft: “Een paardenhoef? Een poppenkraag? Ze zijn al op diverse plekken op het strand gevonden. Allemaal in dezelfde vorm: een halfronde band, die me doet denken aan een uitgevouwen deklaag van een paardenhoef. Ze lijken van rubber. Het blijkt te gaan om de eieren van tepelhorens.” Dat zijn het dus!
Roofslak
Tepelhorens zijn bolle slakkenhuizen, ze worden tot een centimeter of vier groot. Over het algemeen zijn ze lichtbruin van kleur, met wat donkere vlekjes. Ze kunnen tot vier jaar oud worden. Later, als ze dood zijn, verkleuren ze onder invloed van de zee en ijzer tot donkerblauw. Het zijn geduchte roofslakken. Ze zuigen zich vast aan een ander schelpdier en boren dan een kogelrond gaatje in diens schelp, en zuigen hem leeg.
Eierlapjes
In de lente en zomer zetten tepelhorens hun eitjes af op de bodem van de Noordzee. Terwijl de moederhoren eitjes legt, maakt ze een kleverig mengsel van slijm en kleine zandkorrels een soort eiermatje. Grote zandkorrels passen niet door het geultje dat ze met haar voet vormt. Met het gelatine-achtige spul plakt ze de eitjes aan elkaar, in bijna-cirkels. De lapjes die nu op het strand liggen, stonden eerst als vulkaantjes op de bodem, deels in het zand verankerd. Door de stormen van de afgelopen weken zijn de eierkransen losgewoeld en naar het strand geblazen. Eierkransen die de stormen hebben doorstaan komen een tot twee maanden na de leg uit. Dan verschijnen er minuscule tepelhoorntjes die alle kanten op kruipen.
Meer lezen?
Iedere dag verbaast Koos Dijksterhuis zich over iets dat groeit of bloeit in zijn natuurdagboek. Hier vind je zijn dossier.
Meer lezen over andere bijzondere strandvondsten? Lees het verhaal over een bijzonder roggeneikapsel. Of een boomstam vol eendenmosselen. Roots tipt deze strandgidsen.
