DOOR: FREDERIK THOELEN
Ik heb iets met bevers. Hoe het precies komt weet ik niet, maar ik vermoed dat het niet zozeer met hun uiterlijk te maken heeft, maar vooral met hun impact op de natuur.
Vrienden vertellen mij soms dat ze tijdens een wandeling in de Belgische Ardennen haast achterover vielen van verbazing door de enorme dammen en burchten die ze tegenkwamen. En hoe je het ook draait of keert, het ís gewoon indrukwekkend hoe ze het voor elkaar krijgen enorme bomen om te knagen, en met de takken ervan zulke constructies te maken!
De Ardense riviertjes zijn amper een meter breed, maar door het bouwen van dammen van zelf omgeknaagde bomen en takken stuwen ze het water op, waardoor echte vijvers ontstaan. Dit bijna stilstaande water is ideaal voor vele andere dieren. Wie zwarte ooievaars wil zien, heeft het meeste kans in de buurt van bevervijvers. Daar komen ze jagen op de kikkers, vissen, salamanders of ringslangen die hier ook een thuis vinden. De bomen die verdrinken in de bevervijvers sterven af. Ideaal voor spechten en vele insecten. En ga zo maar door, in hun eentje zorgen de bevers voor kansen voor talloze andere diersoorten. Geen wonder dus dat ik graag naar de Ardennen ga om de bevers te bekijken, en als het kan ook nog te filmen.
Twee weken terug bijvoorbeeld. Ik reed terug van een natuurfilmfestival in Namen. Na twee dagen met natuurfilm bezig te zijn geweest zonder zelf te filmen, kreeg ik echt zin om de natuur in te trekken in de hoop enkele mooie beelden te kunnen maken. Ik besliste om een poging te wagen en bevers te gaan filmen.
Een bevriende gids in de Ardennen wees mij op een mooie locatie niet ver van een rustige weg. Heel stil zakten we na zonsondergang van de weg af naar het riviertje. Al vanaf een tiental meters konden we geknaag horen. De bevers waren buiten!
Om de bevers zo min mogelijk te verstoren liet ik mijn zaklamp uit, maar keek ik door het schermpje van mijn infraroodcamera. Vier verschillende bevers kon ik zien! Vaak moet ik uren wachten om iets te kunnen filmen, nu wist ik gewoon niet waar te beginnen. Gedurende een uur kon ik filmen hoe de bevers zich stilaan voorbereiden op de winter: véél schors eten om een stevige vetlaag te kweken terwijl de ontschorste takken dan weer gebruikt worden om de dam of burcht te verstevigen, of hoe ze op hun achterpoten de burcht oplopen, terwijl hun voorpoten een kladder modder dragen om de burcht beter te isoleren, de natuurfilm speelde zich voor mijn ogen af.
De bevers doen niet aan winterslaap. Ze worden wel minder actief en teren op hun vetlaag en ze eten de takken met bladeren die ze onder water hebben opgeslaan. Het koude water houdt de bladeren fris en vers. De voorbereiding op de winter is dus erg belangrijk, en ik ben heel blij dat ik er dit jaar een klein beetje getuige van ben geweest! Hieronder staat het resultaat. Je kunt alles ook uitgebreid bekijken op mijn blog www.wild-things.be
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=sxA3fJxAZy4]
