De zilveren maan is een zeldzame vlinder in Nederland. De naam is eigenlijk best gek wanneer je het beestje ziet. Omdat de vlinder niet zilver is en ook niet de vorm van een maan heeft. De wetenschappelijke naam luidt Boloria selene (Boloria= visnet, zoals de structuur van de vleugels. Selene= een andere naam voor de god van de maan, Artemis). Hij lijkt ook nog eens op veel andere soorten zoals de zilvervlek of de duinparelmoervlinder waardoor hij lastig te herkennen kan zijn.
Deze vlindersoort is nu vrij zeldzaam, maar dat was niet altijd het geval. De zilveren maan kwam vroeg in de 20e eeuw nog algemeen voor in vochtige, moerasachtige gebieden, daar waar de waardplant van de rups, het moerasviooltje, groeit. De grootste populaties trof je aan in het veenweidelandschap tussen Utrecht en Zuid-Holland en Noordwest-Overijssel. Pas sinds de jaren 40 nam het aantal populaties af. Rond de zestiger jaren kwam hij vrijwel uitsluitend in natuurgebieden voor. Met de tijd zijn de aantallen verder gedaald tot hoogstens vijftien populaties en daarom staat de soort aangeschreven als bedreigd.
Waar vind je de zilveren maan?
Vanwege de daling van het aantal vlinders zijn er in 1993 en in 2001 populaties uitgezet in de natuur. Alleen de eerste poging in de schraallanden bij Nieuwkoop was een succes. De vlinders die in 2001 in het Ilperveld zijn uitgezet, zijn helaas weer verdwenen. Opvallend was daarom wel de waarneming in 2021 van een zilveren maan in dit gebied. Vandaag de dag kun je ze vooral nog zien in de kop van Overijssel, Friesland en op Terschelling.
De zilveren maan vliegt jaarlijks in twee generaties. Van mei tot half juni en van half juli tot september.
Zilveren maan, foto: Tom Kruissink
Achteruitgang zilveren maan
Op Europese schaal is de zilveren maan overigens niet bedreigd. Hoewel uit 10 van de 32 landen waar de soort voorkomt een achteruitgang wordt gemeld. De redenen van de achteruitgang zijn vermesting en verdroging en de verkleining van de leefgebieden.
