Met het blote oog zijn ze nauwelijks te zien, de blauwe ogen van een keizerlibel. Maar wat zijn ze mooi. Fotograaf Paulien Bunskoek raakte er bijna verliefd op. Lees haar verhaal…
“Op een mooie en frisse voorjaarsochtend ging ik op zoek naar slapende libellen. En, wat een geluk, er waren veel bedauwde libellen te vinden. In eerste instantie heb ik me vermaakt met een viervlek (over de viervlek heb ik al een keer iets geschreven) en later met een heidelibel. Wat later op de ochtend, toen de meeste libellen al druk aan het vliegen waren, zag ik ineens een hele grote blauwgroene libel zitten; een grote keizerlibel! Wow, wat een mooi dier! En gelukkig bleef hij nog langer zitten dus kon ik hem nog uitgebreid fotograferen.
Blauwe ogen
Mijn oog viel op zijn ogen, wat een prachtige kleuren, je zou er toch bijna verliefd op worden… die wilde ik graag van heel dichtbij op de foto. Een goede reden om mijn geliefde Canon MP-E 65 millimeter in te zetten. Deze lens heeft een vergrotingsfactor van 1 tot 5 x. Je moet met deze lens wel helemaal handmatig scherpstellen, en dan niet met een scherpstelring maar door de hele opstelling te verplaatsen. Daarbij neemt het effectieve diafragma toe bij verdere vergroting en wordt de scherptediepte dus steeds kleiner. We hebben het dan over tienden van millimeters scherptediepte. Geduld en precisie zijn dan belangrijk. Om het mezelf iets makkelijker te maken werk ik met een macroslede. Dat is een apparaatje dat je tussen het statief en de camera schroeft, zodat je de camera heel nauwkeurig kunt verplaatsen.
Techniek
Verder is het heel belangrijk om de scherpte goed te leggen. Op de dauwdruppels op zijn ogen in dit geval. Bij ook maar een beetje wind is het al heel lastig om een goede foto te maken, tel daarbij het hogere effectieve diafragma en daardoor langere sluitertijden op en je snapt dat het best een gedoe is! Ik gebruik dan hogere ISO-waardes om bewegingsonscherpte te voorkomen en maak snel meerdere foto’s achter elkaar.
Uiteindelijk was ik heel blij met het resultaat van deze foto van misschien wel de mooiste blauwe ogen! De foto is gemaakt met een ISO van 1600, een ingesteld diafragma van f/5,6 en een sluitertijd van 1/80. De vergroting was ongeveer 3x, waardoor het effectieve diafragma rond de 22,4 (!) ligt. De scherptediepte is dan 0,176 mm. Overigens zijn hier formules en tabellen voor van Canon. Ik gebruik die tabellen overigens niet in het veld, maar kijk gewoon hoe ik uitkom met sluitertijden.
Tips
• Omdat de zon hier al volop scheen heb ik met mijn hand de libel even in de schaduw gehouden tijdens het maken van de foto, daardoor komen de kleuren veel beter uit. De zon schijnt wel op de achtergrond waardoor deze overbelicht raakt en zacht van kleur wordt. Dit kan natuurlijk ook met een parapluutje.
• Bij dit soort fotografie, waarbij iedere beweging teveel is, gebruik ik altijd de spiegel opklap functie in mijn spiegelreflexcamera. Verder werk ik altijd met een draadontspanner.
