In de serie “Uitgelicht” bespreekt een natuurfotograaf zijn of haar (recent gemaakte) foto. Deze keer vertelt Roots fotoblogger Paulien Bunskoek over het fotograferen van een weidebeekjuffer die verstoppertje speelt.
Half mei beginnen de weidebeekjuffers weer te vliegen. Dit zijn echt prachtige juffers en iedere keer ben ik weer van ze onder de indruk. Vooral de mannetjes hebben een prachtige tekening op de vleugels. De kleur blauw die ze hebben is al even indrukwekkend en verandert mee met het veranderende licht gedurende de dag. Van bijna zwart tot hemelblauw. Vooral de vleugels fascineren me.
Langs beken
Vroeg in de ochtend zitten ze nog stil in de begroeiing van traag stromende beken. Daar kun je ze soms in grote getale vinden. Vaak zitten ze met de vleugels gesloten, zoals andere juffers, maar soms zitten ze met de vleugels open. In dit geval wilde ik alleen de vleugels op de foto die zo mooi uitstaken naast het riet waarachter de juffer zat. Ik vond de donkerblauwe randjes van de vleugels heel fraai dus ik heb gezorgd dat die scherp waren. Op de vleugels zitten nog duizenden minuscule dauwdruppeltjes die net wat glinstering geven.
Techniek
De foto is gemaakt met een full frame camera met een 180 millimeter macrolens op f/3.5, ISO 200 en een sluitertijd van 1/80. Ik heb vanaf statief gewerkt, met een draadontspanner en ik heb via live view handmatig scherp gesteld.
Tips
- Ik was op stap met een groepje bevriende fotografen, dat is altijd leuk en gezellig, bovendien kan je van elkaar leren, dus ik kan het aanraden! En alleen natuurfotografen zijn gek genoeg om rond 5 uur ergens af te spreken…
- Zoek goed uit waar weidebeekjuffers zitten voordat je vroeg in de ochtend ergens heen gaat.
- Ik stel met dit soort fotografie, waarbij het onderwerp stil zit, eigenlijk altijd handmatig scherp via live view, dat is het nauwkeurigst. Ik zoom daarbij 5 x in op het scherm op het punt waar ik scherp wil stellen. Sinds kort heb ik een camera met een kantelbaar scherm en dat is echt heerlijk bij macrofotografie!
