In de serie “Uitgelicht” bespreekt een natuurfotograaf zijn of haar (recent gemaakte) foto. Deze keer vertelt Paulien Bunskoek over fotograferen vanuit een vogelschuilhut.
“Ik fotografeer nooit vanuit een vogelschuilhut. Maar toen een vriendin me uitnodigde om met haar mee te gaan stemde ik toch in. Ik ben gek op vogels dus wilde ik het toch wel eens proberen. We hebben online een hut geboekt, met in ieder geval een kacheltje. Dat was voor ons het belangrijkste, aangezien we allebei koukleumen zijn. Het was een hut aan een bosrand met een mooie vijver ervoor. Met statieven, camera’s, telelenzen, genoeg warme kleren (stel je voor dat het ondanks de kachel toch nog koud was), thermosflessen met koffie en thee, walnoten, gedroogde meelwormen en vogelpindakaas gingen we al vroeg die kant op. Een half uur voor zonsopgang waren we daar en met de aanwijzingen die we hadden gekregen vonden we al snel de hut, goed verborgen in het bos.
Pindakaas en koffie
Eenmaal daar werden we al begroet door wat vogels. Nadat we onze spullen in de hut hadden gedropt, hebben we voer neergelegd en pindakaas op de takken gesmeerd. Voordat we in de hut terug waren zaten er al tientallen vogels te eten. Volgende keer dus eerst de camera op statief klaar zetten… Omdat er spiegelglas voor de hut zat konden de vogels ons echt niet zien.
Aangezien wij niet uit waren op hele bijzondere soorten konden we gewoon lekker kletsen, thee en koffie drinken en ondertussen werden we getrakteerd op de vele vogels die vrijwel continu aan het eten waren en nog leuker; badderen. Vlak voor je neus. Zo dichtbij dat de minimale scherpstelafstand van mijn lens te lang was. Ach ja, kijken is ook leuk.
Mijn vogelkennis is iets groter dan die van mijn vriendin en vaak wilde ik haar wijzen op een leuke soort; een glanskop bijvoorbeeld. Helaas was het vogeltje vaak snel weer gevlogen. En onze meest voorkomende uitspraak die ochtend was dan ook; ‘oh, hij is alweer weg’. Maar uiteindelijk hebben we allebei alle soorten gezien die er die dag waren.
Géén standaardfoto
Ons doel was om géén standaard vogelhutfoto’s te maken, de zo herkenbare technisch perfect uitgevoerde foto van een vogel op een takje met een rustige achtergrond. Maar dat was nog niet makkelijk. Zeker niet als vogelhutbeginner. Bovendien was het weer overwegend saai en wat donker. Af en toe moest ik zelfs ISO 2500 of 3200 gebruiken om de sluitertijd enigszins acceptabel te houden. De toch wat te lange sluitertijd levert toch ook wel leuke bewegings-effecten op bij badderende vogels en bij wat onderbelichten krijg je mooie sfeerfoto’s.
Techniek
Aan het einde van de dag kwam er een groepje staartmezen langs en ik vind dat echt prachtige vogeltjes dus ik was erg blij dat ik deze foto kon maken. Gemaakt met een 150-600 milimeter lens op 600 millimeter, bij diafragma f/6.3, sluitertijd 1/500 en ISO 3200.
Conclusie
Ik zou het zeker nog een keer doen, niet per se voor de bijzondere foto’s maar meer voor een ontspannen dag uit en het genieten van de vogels zo dichtbij.”
Tips van Paulien
• Op het internet zijn genoeg vogelhutten te vinden die je voor een halve of hele dag kan huren. Zorg ervoor dat alles van tevoren duidelijk is vastgelegd en laat de hut weer netjes achter!
• Een flinke telelens is echt een must maar het is handig als je met dezelfde (of een andere) lens ook wat dichterbij kunt scherpstellen. In deze hut waren de vogels echt op 1,5 meter van me af aan het badderen.
• Bovenal: geniet en ontspan! We hebben in Nederland prachtige vogelsoorten, in een vogelhut zie je ze zo dichtbij en in zulke grote getale. Ik vond het heerlijk om uren naar ze te kijken en te fotografen. En, het is wetenschappelijk bewezen dat naar vogels kijken je gelukkiger maakt. Een perfect dagje mindfulness dus!
