In de serie “Uitgelicht” bespreekt een natuurfotograaf zijn of haar (recent gemaakte) foto. Deze keer vertelt Roots fotoblogger Bjorn van Lieshout over het fotograferen van een oranjetipje.
“Een beetje ongebruikelijk, maar ik borduur even verder op een blog van één van mijn medebloggers hier in de rubriek ‘Uitgelicht’. Onlangs schreef Bert Kok een stuk over het maken van een originele lentefoto . Hij beschrijft de vaste onderwerpen die je elk jaar weer volop tegenkomt op social media, zoals de bosanemoon en het oranjetipje. Hij schreef: “…De week daarna verschenen de eerste oranjetipjes, gevolgd door vele anderen. Rustend op pinksterbloemen, een opgaande zon op de achtergrond en dauwdruppels die prachtig het ochtendlicht weerkaatsen.” Dat is een bijna letterlijke beschrijving van deze Uitgelichte foto!
Mijn foto is gemaakt tijdens de zonsondergang, dus geen dauwdruppels, maar verder een letterlijke beschrijving van mijn plaat. Ik geloof niet dat Bert mijn foto al had gezien toen hij zijn blog schreef en het stuk is geplaatst enkele dagen nadat ik mijn opname maakte. Het is dus compleet toeval. Maar het is wel typerend voor de foto dat iemand anders hem ongezien kan beschrijven. Wat zegt dit over het shot? Is het daarom een mindere foto?
Nee, het is geen mindere foto
Het is blijkbaar geen slechte opname, want het is op Facebook mijn op-één-na-meest-gelikete-foto-ooit. Wat is dan die ene foto die meer likes kreeg? Ik hoef hem niet te laten zien, ik kan hem zo beschrijven. Het is een replica van deze foto, maar dan met een bandheidelibel in plaats van een oranjetipje.
Ja, het is wel een mindere foto
Aan de andere kant is de foto compleet ontdaan van enige vorm van originaliteit. Het is het soort beeld dat de bulk vormt van de foto’s in mijn portfolio. Gewoon een insect op een stokje met mooi tegenlicht. Dat had ik ook al bedacht terwijl ik de foto aan het maken was. Ik heb zelfs nog even getwijfeld of ik de ontspanknop wel moest indrukken. Waarom heb ik dan toch afgedrukt? Zoek ik de erkenning van mijn Facebook-vrienden? De eeuwige roem? Of zijn dit soort foto’s mijn guilty pleasure?
Ook likes scoren?
Het feit blijft dat het een mooie foto is die veel mensen aanspreekt. Wil jij ze ook zo maken? Moeilijk is het niet! Gewoon dit recept volgen: Zoek op een mooie heldere avond een oranjetipje. ’s Avonds gaan ze op zoek naar een slaapplaats, je vind ze dan gemakkelijk door hun waardplanten, de pinksterbloem, af te speuren. Ik heb gemerkt dat ze vaak al goed zitten, met hun zijkant naar de zon gericht. (Misschien doen ze dit om de laatste zonnewarmte op te vangen, maar ik heb geen wetenschappelijke onderbouwing voor deze aanname.) Zet vervolgens je camera klaar op het statief en wacht. Wacht en geniet. Op het moment dat de zon nog net boven de horizon staat, is het licht zo zacht dat je geen uitgebeten zon meer op de foto krijgt. Daarna hoef je alleen nog maar de belichting in te stellen en af te drukken. Dit recept kun je natuurlijk ook voor andere vlinders en andere bloemen gebruiken. Een gegarandeerd succes op Facebook, Instagram of bij de Roots Foto van de Maand!
De instellingen
Als zo’n foto niet scherp is, dan is hij bij voorbaat al mislukt. Daarom heb ik de camera ingesteld met sluitertijd prioriteit. Om de beweging van de vlinder in de wind uit te sluiten heb ik de sluitertijd ingesteld op 1/160 seconde. Met een ISO van 400 en een belichtingscompensatie van +2/3 stop levert dit een diafragma op van f/5.”
De tips van Bjorn
- Werk bij dit soort foto’s altijd met de live-view, want wanneer je door de zoeker kijkt kan de zon je ogen beschadigen.
- Het belangrijkste is om de positie van de camera goed te krijgen. Een centimeter te veel naar links of te hoog en de zon staat al compleet verkeerd in het beeld.
- Vergeet niet om je foto’s te delen. Laat ze niet in je digitale album verstoffen, maar bewijs iedereen hoe mooi de natuur is
