Een spookachtig witte kerkuil in het maanlicht. Duistere kraaiensilhouetten tussen de kale takken en nerveus fladderende vleermuizen. Een nachtelijke wandeling in het late najaar geeft je een halloweengevoel. Maar ook voor de echte horrorstory’s moet je in de natuur zijn. Je leest en ziet er alles over in Roots november.
Het gruwelijkste verhaal komt uit onze eigen streken. Het slachtoffer is een vredelievende moerasbewoner: de barnsteenslak. Normaal leidt dit weekdier een verborgen leven, maar dat verandert wanneer zijn lichaam wordt geënterd door Leucochloridium paradoxum, een parasitaire platworm waarvan de levenscyclus zich zowel in een slak als in een vogel afspeelt. In de slak vermeerdert de parasiet zich ongeslachtelijk. Uiteindelijk vormen daar honderden individuen samen twee of meer sporocysten: langwerpige structuren met opvallend gekleurde dwarsbanden.
Een sporocyste gedraagt zich als een zelfstandig wezen en duwt zich in een voelspriet. De sprieten zwellen daardoor zo sterk op dat de slak ze niet meer kan intrekken. Dat is het moment dat Leucochloridium de slak naar een opvallende plek dirigeert. Als de sporocysten met pulserende bewegingen de voelsprieten in levende lichtreclames veranderen, hebben die een grote aantrekkingskracht op een vogel…
Bekijk dit filmpje van een geïnfecteerde barnsteenslak.
De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Tekst: Geert Jan Roebers
Foto: Eveline van der Jagt – Eigen werk, CC BY-SA 4.0, commons/wikimedia.org
