De bosuil heeft nu al grote jongen. Ze staan op het punt om hun nest te verlaten. Roots lezer Peter Pfeifer legde vorig jaar vast dat een van de jongen uit het nest klauterde en op de grond viel. Dat gebeurt wel vaker. Deze onhandige bosuiltakkeling, zoals het jong genoemd wordt, klimt zelf met behulp van zijn scherpe nagels gewoon weer omhoog. Laat hem dus met rust.
Bosuilen hebben eigenlijk alleen maar een holle boom nodig om hun nest in te maken en die vinden ze juist in oude parken en op begraafplaatsen. Bij gebrek aan een holle boom of nestkast broeden ze soms in een schuur of op de grond, bijvoorbeeld in een konijnenhol. Broeden doen ze vanaf eind januari, februari. Afhankelijk van het voedselaanbod krijgen ze 1-7 jongen.
Onhandige bosuil takkeling
In de loop van april worden de jongen zo groot, dat ze hun hol af en toe verlaten. Daarin zijn ze nogal eens onhandig, en komen ze pardoes op de grond terecht. Dat is helemaal niet erg, laat ze dan ook vooral met rust. Op een rustig moment klimmen ze vanzelf weer omhoog met behulp van hun scherpe en lange nagels en snavel. Door af en toe te roepen hebben ze contact met hun ouders, die altijd in de buurt zijn, ook al zie je ze zelf niet.
Fel verdedigd
Jonge bosuilen worden fel verdedigd door de ouders. Met name in de tijd dat de jonge vogels als takkeling rond het nest zwerven, krijgen belagers zonder waarschuwing en meestal van achteren een aanval te verduren. Met zijn vleugels en klauwen mikt de bosuil vooral op het hoofd- en schoudergebied, wat kan leiden tot bloedende vleeswonden. Het is dan zaak je zo snel mogelijk uit de voeten te maken. In Groot-Brittannië heeft een bekende natuurfotograaf, Eric Hosking, ooit een oog verloren bij een aanval van een bosuil. Je bent dus gewaarschuwd.
Uitgesproken standvogel
Hun aanpassingsvermogen, brede keuze van broedplek en het verbazingwekkend brede voedselspectrum (van regenworm tot konijn), zorgt ervoor dat de bosuil de meest algemeen voorkomende uil is in Nederland en België (en in Europa). Zo schakelt hij in de winter bij langdurige sneeuwval probleemloos over op vogels als prooi. De bosuil is daardoor een uitgesproken standvogel, die ’s winters trouw aan het territorium blijft. Alleen de jonge vogels vliegen later in het jaar in verschillende richtingen uit, maar ook zij vestigen zich niet ver van het ouderlijk territorium.
De jonge vogels zijn al in het eerste jaar geslachtsrijp. Dat valt samen met de herfstbalts van de ouders (september-november) waarbij de jongen dan ook meteen uit het territorium worden verjaagd. In deze maanden kun je de bosuilen ook horen roepen.
Meer lezen over roofvogels en uilen? Bestel dan het prachtige Roots boek Roofvogels en uilen van Noordwest-Europa. Vierde druk inmiddels!
Bosuil filmpjes van de afgelopen jaar zien? Check Beleef de lente.
Vind je vogels kijken leuk, bestel dan eens ons Roots Vogelmagazine.