In een ongeschonden beekdal meandert de Reest langs beboste landgoederen vol voorjaarsbloeiers. Ooievaars klepperen er dat het een lieve lust is, dassen scharrelen in de schemering door stille weides. Wandel in het Reestdal op de grens tussen Drenthe en Overijssel en geniet van het beste van beide provincies.
In maart zorgen ontelbare bloemen van holwortel, bosanemoon en speenkruid voor een uitbundig tafereel in het parkbos rond het statige huis van landgoed Dickninge. Een tiental meters verderop stroomt de Reest. Het beekwater onder het bruggetje is een zijarm die naar een bosvijver leidt en dat zorgt voor een hoge grondwaterstand in de leemhoudende bodem. De ideale groeiomstandigheden voor deze bosplanten.
De losse Engelse landschapsstijl van landgoed Dickninge in Reestdal sluit als vanzelfsprekend aan bij de over het terrein meanderende Reest. Een kleinschalig en daardoor boeiend landschap met als zwaartepunt bos. Massieve loofbomen waarvan de bladknoppen al uitlopen, torenen boven het landhuis uit.
Het meest zuidelijke deel van de wandeling doet boswachterij Staphorst aan, een gebied waar tussen 1930 en 1940 als werkverschaffingsproject ‘woeste grond’ – grotendeels hei en veenmoeras – werd ontgonnen en beplant met boomsoorten die geschikt waren voor houtproductie. Het landschap in Reestdal dat achter bleef is verrassend fraai. Ook omdat er naderhand nog veen werd gewonnen waardoor een aantal vennen ontstond. De duintjes rondom het water bestaan weliswaar uit door de wind (in de ijstijden) afgezet dekzand, maar zijn uiteindelijk door turfstekers opgeworpen bij hun zucht naar het zwarte goud.
Uitzicht op het Reestdal
Op de terugweg naar het Reestdal wandel je door de Vledders en Leijer hooilanden, een nat weidegebied dat afwatert op de Reest. Wegen zijn er niet, rust is gegarandeerd. Niet zo gek dus dat de watersnip er broedvogel is en regelmatig kraanvogels worden gesignaleerd. Even verderop leiden karrensporen en eenzame geitenpaadjes langs bloeiende wilgen en sleedoornhagen naar het gehucht IJhorst. Daar staat een hoge uitkijktoren. Bovenop heb je van rechts naar links zicht op wel twee kilometer kronkelende Reest.
Klepperende ooievaars
De wandeling in Reestdal eindigt op havezate Havixhorst, bij de welgestelde buren van landgoed Dickninge. De voorname status van havezate werd al in de 14e eeuw verkregen maar het huidige landhuis, dat door een slotgracht wordt omgeven, is jonger en stamt uit 1753. In het achterliggende bos klinken de ragfijne tonen van een boomkruiper, om ruw te worden overstemd door het geklepper van meerdere ooievaars. Aan de rand van het landgoedbos blijkt ‘De Lokkerij’ gevestigd, een fokstation voor ooievaars. In de top van een bloeiende perenboom broedt een van hen op weer een nieuwe lichting.
Heb je zin om deze wandeling te lopen? De reportage met routekaart en routebeschrijving staat in het maartnummer van Roots (zie ook onderaan). Bekijk nu alvast de wandelkaart of download de gps-track.
Meer wandelinspiratie
- Bij wandelen in Maastricht denk je wellicht aan het buitenlands aandoende historische centrum of de Sint-Pietersberg. Minder bekend is de landgoederenzone Buitengoed Geul & Maas in het noorden van de stad.
- Van diergedrag en de sterrenhemel tot boomtakken die de windrichting verraden; als een natuurdetective ziet Tristan Gooley overal tekens en sporen in de natuur die hem de weg wijzen tijdens een wandeling. Aan Roots vertelt de Britse avonturier hoe je de natuur als kompas kunt gebruiken.
Tekst en foto’s: Niels Kooyman
