Roots-redacteur Daniël Mulder wandelt voor Roots overal in Nederland. Voor een nieuwe wandelroute was hij in ’t Roegwold. Wat opviel: veldleeuweriken die uit de lucht vielen en een knuppelpad met eenrichtingsverkeer.
Maart en zon en een paar wolken. Ik wandel door een Gronings gebied dat zich in vier woorden laat schetsen: water, riet, grasland en vogels. ’t Roegwold heet het, met de klemtoon op ‘wold’, aldus de boswachter van dit gebied. Als het niet zo zou waaien vanuit het noorden, zou het voelen als een lentedag.
Toch hangt de lente in de lucht. In dit landschap waar alles horizontaal is en ver weg, komt de lente namelijk uit de hemel sijpelen. Veldleeuweriken zorgen met hun zangvluchten voor verticale bewegingen. Hun gezang – dat het fabelachtig klinkt is bekend toch? – valt als een milde lenteregen over je heen. En de vogel zelf laat zich soms ook ineens naar beneden storten om te verdwijnen in het gras.
Veel zijn het er niet, een paar hooguit. Maar ik weet niet beter, ik heb de gouden veldleeuwerikentijd niet meegemaakt waar oudere vogelaars nogal eens nostalgisch over praten. Vroeger gonsde het boerenland van de veldleeuweriken, zegt men. Het punt is: je ziet nooit wat er verdwenen is. Dat geldt ook voor geluiden. Je hoort niet wat je mist.
’t Roegwold: smal knuppelpaadje
De paden in ’t Roegwold en de omringende gebieden zijn leeg en lang. Hoogtepunt is een knuppelpad (vlonderpad) van 750 meter lang over het water. Met dat pad is wat aan de hand. Ten eerste is het pad smal. Het is drie wandelschoenen (maat 44) en een beetje breed. Dat is weinig. Als je even te lang omhoog kijkt naar de vogels én tegelijk wandelt, lig je zo in het water. Ten tweede: op het pad geldt sinds een tijdje eenrichtingsverkeer. Volgens mij is dat uniek in wandelaarsland. Het valt te verdedigen: anderhalve meter afstand houden betekent in de praktijk dat of je tegenligger of jij door het water moet waden.
Voor het Roots Natuurpad, dat door dit gebied gaat, is die eenrichtingsregel vervelend. Want de boswachter heeft net de ‘verkeerde’ kant gekozen als ‘ingang’ – mits je het pad loopt zoals beschreven in onze gids. Dat betekent dat je als Natuurpad-wandelaar even een extra rondje moet maken om dit knuppelpad te ervaren.
Ik zou het doen. Al is het maar vanwege het bankje dat halverwege het vlonderpad staat. Wat je ziet vanaf de bank? Water, lucht, vogels, riet. Meer niet, maar ook zeker niet minder. En het kan niet anders of dat natuurbankje heeft de hoogste bezettingsgraad van Nederland.
Meer over wandelen & vogels
-
- Lees ook het wandelblog over grote zilverreigers.
- Houd je van wandelen en van vogels? Dan is De mooiste VLINDER- & VOGELWANDELINGEN van Nederland echt iets voor jou. Het is de meest recente gids in de succesvolle serie natuurwandelgidsen van Roots.
Nieuwe wandelroute rond de Tungelroyse Beek
In de nieuwe Roots van april vind je een wandelreportage van 9 pagina’s, inclusief routekaart en -beschrijving, rond de Tungelroyse Beek in Limburg. Bestel je het nummer online, dan krijg het zonder verzendkosten thuisgestuurd.”
Foto’s: Daniël Mulder